Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

ΣΤΗΛΗ:ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ ΤΑ ΖΩΑ:ΚΤΗΝΩΔΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΛΛΙΘΕΑ!!!ΒΑΣΑΝΙΖΕ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΤΟ ΣΚΥΛΑΚΙ ΤΟΥ!!!

ΚΤΗΝΩΔΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΛΛΙΘΕΑ!!!Η ΦΑΤΣΟΥΛΑ ΤΗΣ ΦΩΤΟ ΚΑΚΟΠΟΙΟΥΝΤΑΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣ!

Στην Καλλιθέα την περασμένη Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010 συνέβη ένα ακόμα φριχτό περιστατικό κακοποίησης σε βάρος ενός ανυπεράσπιστου κουταβιού, από τον ίδιο του τον ιδιοκτήτη!
Το απόγευμα της Κυριακής τα μέλη του φιλοζωικού σωματείου «Αδεσποτολόγιο» ενημερωθήκαν ότι κάποιος κύριος Ταχταλόγλου περιέλουζε με καυστικές ουσίες ένα σκυλάκι στο διαμέρισμά του στην οδό Δημοσθένους 196.
Χάρη στην έγκαιρη επέμβαση της Αστυνομίας, μετά από καταγγελία κατοίκων της περιοχής - που προφανώς γνώριζαν τη δράση του ή είχαν ακούσει τον σκύλο να γαυγίζει καθώς υπέφερε - ο κύριος αυτός συνελήφθη.

Το σκυλάκι έχριζε άμεσης κτηνιατρικής περίθαλψης και η κατάσταση του ήταν σοβαρή και κρίσιμη για την επιβίωσή του. Έτσι η Αστυνομία συμφώνησε το πληγωμένο ζώο να παραδεί σε μέλος του φιλοζωικού σωματείου «Αδεσποτολόγιο», προκειμένου να του παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες και να μεταφερθεί στον κτηνίατρο. Το σκυλάκι, κουτάβι, περίπου 5 - 6 μηνών, φέρει εκτεταμένα εγκαύματα σε όλο του το σώμα.
ΣΚΥΛΑΚΙ-1:

Στη φωτο διακρινετε καθαρα ενα μεγαλο εγκαυμα στο πισω μερος της ραχης του σκυλακου.
ΣΚΥΛΑΚΙ-2:

Εδω διακρινετε το μεγεθος της κτηνωδιας που βιωσε το ατυχο σκυλακι στο σωμα του..

Η κτηνίατρος που το εξέτασε ανέφερε στην γνωμάτευσή της, που θα παραδοθεί στην αστυνομική αρχή και θα δοθεί επίσης στη δημοσιότητα, ότι το ζωάκι φέρει εγκαύματα τρίτου βαθμού στην πλάτη, τον αυχένα, τα πόδια, τη βουβωνική χώρα, καθώς και θολότητα στον αριστερό οφθαλμό.

Στο σώμα του υπήρχαν υπολείμματα από λιωμένο κερί, ενώ σε κάποια σημεία παρουσίαζε έντονη σήψη. Οι βλάβες δεν έχουν προκληθεί όλες ταυτόχρονα.

Από την δικιά μας εμπειρία με την φροντίδα αδέσποτων ζώων θα θέλαμε να δηλώσουμε ότι η κλινική εικόνα του ζώου δείχνει ότι έχει υποστεί πρωτοφανή για εμάς και απάνθρωπη βαναυσότητα, η οποία μάλιστα ήταν συστηματική και διαρκής.

«Πιστεύουμε ότι αν το σκυλάκι επιστρέψει στα χέρια του κυρίου Ταχταλόγλου απειλείται άμεσα η ζωή του, η σωματική του ακεραιότητα.

Γι’ αυτό και ζητήσαμε από τις αρχές, να μην επιτρέψουν την επιστροφή του ζώου στον ιδιοκτήτη του αλλά το κουτάβι να παραμείνει κοντά μας μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης, βάσει του νόμου 3170, Άρθρο 12, παράγραφος 4.

Ζητάμε επίσης να απαγορευτεί στον κύριο Ταχταλόγλου το δικαίωμα να αποκτήσει οποιοδήποτε άλλο κατοικίδιο, αλλά και να τιμωρηθεί με το μέγιστο της ποινής που ορίζει ο νόμος» εξηγεί στη zougla.gr η Ακριβή Κατηφόρη, πρόεδρος του «Αδεσποτολόγιου».
ΠΗΓΗ:zougla.gr

Το σχολιο του"Κραχτη":
Δυο λογια μονο:
Ο<<κυριος>>αυτος θα λαβει συντομα επισκεπτηριο απο τον"Κραχτη"και τα φιλαρακια του....Ο νοων νοηττω!

Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

ΣΤΗΛΗ:ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ ΤΑ ΖΩΑ:ΥΠΟ ΤΗ ΣΚΕΠΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ-ΣΚΙΑΧΤΡΑ ΣΤΗΝ ΙΚΑΡΙΑ!

Ένα υπέροχο «δώρο» έκανε, στους σκύλους της Ικαρίας –τα λεγόμενα και «βαρελόσκυλα»-, η Εισαγγελία Πρωτοδικών Σάμου, λίγες ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα! Με μια οδηγία δυο σελίδων, την οποία αποστέλλει στον Αστυνομικό Διευθυντή της Αστυνομικής Διεύθυνσης Σάμου, του ζητά να παραγγείλει στις αστυνομικές αρχές της Ικαρίας «να διενεργούν επισταμένους ελέγχους, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους, για τη διαπίστωση παραβάσεων που προβλέπονται από το νόμο 1197/1981 «Περί προστασίας των ζώων» (κακοποίηση, βασανισμός ζώων, μη χορήγηση κατάλληλης και επαρκούς για το είδος τροφής και ύδατος, μη εξασφάλιση άνετου υγιεινού και προσαρμοσμένο εις το φυσικό τρόπο διαβιώσεως καταλύματος)».

Και ως άλλος «Αγιος Βασίλης» για τετράποδους, επισημαίνει ότι «σε περίπτωση διαπιστώσεως παραβάσεων να υποβάλλονται μηνύσεις και να σχηματίζονται δικογραφίες, στις οποίες να προσδιορίζονται τα πλήρη στοιχεία ταυτότητας τω ν υπαιτίων προσώπων και οι συνθήκες διαβίωσης των ζώων και να ακολουθείται η αυτόφωρη διαδικασία, όταν αυτό είναι εφικτό».

Ακόμη, τονίζει ότι πρέπει να γίνονται όλες οι «απαραίτητες ενέργειες για την άρση της παράνομης κατάστασης και να ακολουθείται η διαδικασία του άρθρου 12 παρ. 4 του νόμου 3170/2003», προκειμένου να «αφαιρείται το ζώο από την κατοχή του παραβάτη» με εντολή του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Σάμου και να παραδίδεται είτε σε ζωοφιλικό σωματείο είτε σε καταφύγιο αδέσποτων ζώων συντροφιάς.

Τέλος, ορίζει πως πρέπει να «ζητείται η συνδρομή του Τμήματος Κτηνιατρικής του Επαρχείου Ικαρίας, τόσο κατά τη διενέργεια ελέγχων, όσο και κατά τη διαδικασία άρσης της παράνομης κατάστασης»!

Η παρέμβαση της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Σάμου έρχεται ως απάντηση στο έγγραφο της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής Ζωοφιλικών Σωματείων, που μετά το Ελληνικό Ταμείο Μέριμνας Ζώων (Greek Animal Welfare Fund), γνωστοποίησε στις αρχές, και εκείνη με τη σειρά της, όσα βιώνουν οι σκύλοι στο νησί. Σχολιάζοντας την παρέμβαση της Εισαγγελίας Σάμου, η πρόεδρος της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής Φιλοζωικών Σωματείων, Αναστασία Μπομπολάκη, τόνισε πως «η επιστολή αυτή πρέπει να αποτελέσει οδηγό για όλες τις εισαγγελικές αρχές της χώρας» και «να γίνει παράδειγμα προς μίμηση».

Υπενθυμίζεται ότι μέλη της GAWF ξεκίνησαν μια μεγάλη εκστρατεία στην Ικαρία, τον περασμένο Μάιο, με την καταγραφή των σκύλων αυτών που ζουν δεμένα, με μοναδικό κατάλυμα σκουριασμένα βαρέλια, χωρίς προστασία από τον ήλιο και το κρύο, με χωρίς ή ελάχιστο φαγητό αποτελούμενο από βλαβερά αποφάγια, χωρίς κτηνιατρική περίθαλψη και ανθρώπινη παρουσία.

Σε νέα επίσκεψη στα τέλη Σεπτεμβρίου, έγινε επανέλεγχος και ακολούθησαν και μια σειρά συναντήσεων με τοπικούς παράγοντες.

Μάλιστα, το πρώτο σκέλος της καμπάνιας του Ελληνικού Ταμείου Μέριμνας Ζώων για την «κακοποίηση» αφιερώθηκε στα «βαρελόσκυλα» με σκοπό «να μπει ένα τέλος στα βάσανα και την απάνθρωπη μεταχείριση των «σκυλιών των βαρελιών»». http://www.enet.gr/?i=animals-farm.el.home&id=233016

ΑΡΓΥΡΩ Κ ΜΩΡΟΥ

Πηγη:http://www.enet.gr/?i=animals-farm.el.home&id=236159

Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010

ΣΤΗΛΗ:ΚΟΙΝΩΝΙΑ:ΔΙΑΤΑΧΤΗΚΕ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ ΑΘΗΝΩΝ!!!

ΔΙΑΤΑΧΘΗΚΕ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ ΑΘΗΝΩΝ (!)
Ιστορική ημέρα. Ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών Αθηνών διέταξε την διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης για Εσχάτη Προδοσία (ΠΚ 134) κατά της Κυβέρνησης και των «βουλευτών» που ψήφισαν το Μνημόνιο στα πλαίσια της, με ΑΒΜ: ΙΔ 10/19743/15-10-2010 της Εισαγγελίας Αθηνών, μήνυσής μου.

Οι μηνυόμενοι έχουν ήδη κληθεί –σύμφωνα με τον νόμο- να καταθέσουν ανωμοτί ενώπιον του Εισαγγελέα αυτοπρόσωπα, ως ύποπτοι διάπραξης του αιδεχθεστέρου των εγκλημάτων, ήτοι αυτού της ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ, η οποία ως συνεχές έγκλημα χαρακτηρίζεται ως «αυτόφωρο κακούργημα» και διώκεται χωρίς την άδεια της Βουλής (Συντ. 62). Εγώ καταθέτω την 11-01-2011 στην Χαλκίδα.


Αυτή είναι η Εκδίκηση του Λαού. Αυτή είναι η νέα μας Εθνική Εορτή. Η πολιτική κηδεία των Επίορκων άρχισε. Σύντομα και ο Ενταφιασμός των.

Συμπατριώτες: Η Ελλάδα «κυβερνάται» από «υπόπτους για Εσχάτη Προδοσία». Αυτός είναι ο αυστηρός νομικός χαρακτηρισμός και «τίτλος» των μελών της Βουλής στην παρούσα φάση της ποινικής διαδικασίας (*), γεγονός που εγείρει μέγα πολιτικό θέμα νομιμότητας συγκρότησης και λειτουργίας της Βουλής. Η παρέμβαση του Προέδρου της Δημοκρατίας καθίσταται πλέον αναγκαστική και κρίσιμη για την Τιμή της Δημοκρατίας και του Λαού

Έχουμε φθάσει στον πυθμένα της παρακμής και του εκφυλισμού της φυλής μας. Γι αυτό το μόνο που μας αναμένει είναι η Αναγέννηση στα χέρια σας.

Ο αρ. κλήσης μου είναι: ΙΔ 10/19473/ 21-12-2010.

(*) ΚΠΔ 31, 43, ν.3160/2003 (φεκ α` 165/30-06-2003, Εφ.Αθην.1399/1998 Ποιν.Χρον.ΛΗ` 788).

Δημ. Αντωνίου.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ Η ΜΥΝΗΣΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΕΔΩ:
http://zoidosia.blogspot.com/2010/05/blog-post_30.html

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ"ΚΡΑΧΤΗ":
Κ.Αντωνιου ο"Κραχτης"ειναι στο πλευρο σας!
Για οτι χρειαστητε ειμαι στη διαθεση σας!

Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

ΣΤΗΛΗ:ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ:ΣΤΗΝ ΕΝΤΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ Ο"ΚΑΛΟΣ ΜΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ"ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΕΓΓΟΣ!!

Σε καταστολη και διασωληνομενος νοσηλευετε στην μοναδα εντατικης θεραπειας,του 2ου οροφου του Ερυθρου Σταυρου,ο"καλος μας ανθρωπος",Θανασης Βεγγος!
Ολα ξεκινησαν την Κυριακη,οταν ο Θανασης Βεγγος επεσε και χτυπησε στο σπιτι του.
Οι δικοι του ανθρωποι τον μετεφεραν εσπευσμενα στον Ερυθρο Σταυρο,οπου διαπιστωθηκε ενα νεο αιματωμα και κριθηκε απαραιτητη η εισαγωγη του στην Μοναδα Εντατικης Θεραπειας.

Αισιοδοξοι οι θεραποντες ιατροι.

Συγκρατημενα αισιοδοξοι εμφανιζονται οι θεραποντες ιατροι,οι οποιοι δηλωσαν οτι η κατασταση του"καλου μας ανθρωπου ειναι κρισιμη μεν,αλλα σταθερη.

Στο πλευρο του Θαναση βρισκονται συνεχεια τα αγαπημενα του προσωπα.Η συζυγος του δηλαδη και τα παιδια του.

Το σχολιο του"Κραχτη":
Κουραγιο Θαναση!Θα τα καταφερεις και παλι,γιατι εισαι παλλικαρι!
Ο"Κραχτης"ευχετε ο μεγαλος μας ηθοποιος να βγει νικητης και απο αυτη την μαχη.
Ταχεια αναρρωση και σιδερενιος.
ΒΙΝΤΕΟ:
Ο ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΣ ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΣΠΑΘΑΡΗΣ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΒΕΓΓΟ+ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΛΟΥΜΙΔΗ(ΒΕΓΓΟΣ-ΣΠΑΘΑΡΗΣ):

Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010

ΣΤΗΛΗ:ΚΟΙΝΩΝΙΑ:44 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΡΑΓΙΚΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ"ΗΡΑΚΛΕΙΟ"...

Πριν 44 χρονια ναυαγησε,παιρνοντας στον υγρο ταφο του 224 ψυχες,το οχηματαγωγο-επιβατηγο πλοιο"Ηρακλειο".47 ανθρωποι καταφεραν και γλυτωσαν....
Ας δουμε το χρονικο του τρομου:
7 Δεκεμβρίου 1966, ώρα 7 μ.μ., λιμάνι Σούδας Χανίων.
Το επιβατηγό/οχηματαγωγό πλοίο «Ηράκλειον» με προορισμό τον Πειραιά, είναι έτοιμο να αναχωρήσει κι ενώ οι καιρικές συνθήκες είναι πολύ άσχημες.
(Το «Ηράκλειον» ναυπηγήθηκε το 1949 στη Γλασκόβη της Σκοτίας για λογαριασμό αγγλικής εταιρείας ως δεξαμενόπλοιο. Κύρια χαρακτηριστικά του ήταν χωρητικότητα: 8.922 κόροι, μήκος 498 πόδια, πλάτος 60 πόδια, και βύθισμα 36 πόδια, έφερε μηχανή ατμοστροβίλων που του έδινε ταχύτητα 17 κόμβους.
Το 1964 μετά από μετασκευή σε φέρι-μποτ, περιήλθε στην εταιρεία των Αδελφών Τυπάλδου που υψώνοντας την Ελληνική σημαία νηολογήθηκε στον Πειραιά με αριθμό ν.π. 2562 και το επόμενο έτος 1965 δρομολογήθηκε στις ακτοπλοϊκές γραμμές Πειραιά – Κρήτης.)
Ωστόσο σημειώνεται μια καθυστέρηση περίπου 20 λεπτών, εξαιτίας σύσκεψης η οποία πραγματοποιήθηκε στο Λιμεναρχείο Χανίων. Αφορμή στάθηκε η καθυστέρηση της άφιξης στο λιμάνι τού «μοιραίου» φορτηγού ψυγείου, βάρους 25 τόνων, το οποίο μετέφερε εσπεριδοειδή (πορτοκάλια). Αιτία ήταν η ολισθηρότητα του δρόμου, ως αποτέλεσμα των δυσμενών καιρικών συνθηκών.

Ο τότε λιμενάρχης Χανίων είχε εκφράσει αντιρρήσεις για την είσοδο του φορτηγού στο πλοίο, επειδή το βάρος θα αυξανόταν. Η συνεννόηση μεταξύ υπηρεσιακών παραγόντων είχε ως αποτέλεσμα οι αντιρρήσεις να αρθούν και έτσι και δόθηκε άδεια απόπλου περίπου στις 7:20 το βράδυ. Στις 8 το βράδυ, και λίγα λεπτά μετά τον απόπλου, φτάνει στο Λιμεναρχείο Χανίων σήμα το οποίο προειδοποιεί για ισχυρούς ανέμους εντάσεως 8 έως 9 Μποφόρ και απαγορεύει τον απόπλου.

Αφού απέπλευσε και ενώ αυτό έπλεε στην θαλάσσια περιοχή της Φαλκονέρας στο Μυρτώο Πέλαγος (κοντά στην νήσο Μήλο), μέσα σε υψηλό κυματισμό με συνεχείς διατοιχισμούς (πλευρικές ταλαντώσεις), το «Ηράκλειο» αρχίζει και κλυδωνίζεται επικίνδυνα. Το φορτηγό ψυγείο προσκρούει με δύναμη στα πλαϊνά του πλοίου, καθώς έχει τοποθετηθεί εγκάρσια στο γκαράζ και χωρίς (όπως κατέθεσαν εκ των υστέρων και μέλη του πληρώματος) να έχουν ληφθεί όλα τα ενδεδειγμένα μέτρα για την ασφαλή πρόσδεσή του, είτε λόγω βιασύνης απόπλου μετά τη καθυστέρηση, είτε γιατί η έχμασή του ήταν χαλαρή. Το φορτηγό άρχισε να κινείται και να προσκρούει στους πλευρικούς καταπέλτες εκ των οποίων ο ένας, είτε γιατί δεν είχε ασφαλισθεί με τους πείρους (ή πεταλούδες) είτε γιατί αυτό είχε γίνει πλημμελώς, πιθανώς για τους ίδιους παραπάνω λόγους, άνοιξε. Από τον πλευρικό καταπέλτη που υποχώρησε, το φορτηγό ψυγείο έπεσε στη θάλασσα η οποία και κατέκλυσε στη συνέχεια όλο τον χώρο των οχημάτων. Μετά την έξοδο του φορτηγού ψυγείου στην θαλασσα, το πλοίο ήλθε πάλι στην θέση του και αιωρείτο στην επιφάνεια της θάλασσας, χωρίς μηχανές, με μόνο τις ηλεκτρογεννήτριες ασφαλείας σε ενεργεία για περίπου 15-20 λεπτά και κατόπιν λόγω της μεγάλης πλέον ελεύθερης επιφάνειας υδάτων που είχαν κατακλίσει το γκαράζ, το πλοίο άρχισε να παίρνει πολύ μεγάλες κλίσεις.

Στις 02.06 το πρωί της 8ης Δεκεμβρίου 1966, ημέρα Πέμπτη, ο συγκλονιστικός συνδυασμός του μορσικού αλφαβήτου: τρεις τελείες – τρεις παύλες – τρεις τελείες, δηλαδή SOS, διέγειρε τις ραδιοτηλεγραφικές συχνότητες της Μεσογείου: «SOS, από Ηράκλειον, στίγμα μας 36° 52′ B., 24° 08 A., Βυθιζόμεθα».
Δύο φορές επαναλήφθηκε το σήμα κινδύνου που έφτασε στον παράκτιο σταθμό της Βάρης και ακολούθησε ….σιγή. Το «Ηράκλειον» βάζει «πλώρη» για τον βυθό, σε βάθος το οποίο υπολογίζεται στα 585 με 800 μέτρα. Το πλοίο βυθίστηκε πρώτα με την πλώρη (κατά μαρτυρία ναυαγού).
Δεκάδες άνθρωποι βρέθηκαν στη θάλασσα παλεύοντας για να κρατηθούν στη ζωή. Πολύ περισσότεροι εγκλωβίστηκαν μέσα στις καμπίνες και πέθαναν αβοήθητοι.
Από τους 73 ναυτικούς (πλήρωμα) του πλοίου και τους 191 επιβάτες σώθηκαν μόνο 46, (16 από το πλήρωμα και 30 επιβάτες), εκείνη την νύχτα σε 10 μόλις λεπτά χάθηκαν 217 ψυχές. Πλοίαρχος του μοιραίου αυτού πλοίου ήταν ο Εμμανουήλ Βερνίκος, ο οποίος αν και ηταν ο πρώτος που έπεσε στην θάλασσα φέροντας σωσίβιο, όπως είπαν οι διασωθέντες αξιωματικοί, ποτέ δεν βρέθηκε ο ίδιος ή το πτώμα του.

Το υποτυπώδες τότε τμήμα επικοινωνιών του Υπουργείου Ναυτιλίας εις μάτην προσπαθούσε αναζήτηση πλοίων στη γύρω περιοχή του ναυαγίου, τα Λιμεναρχεία, Πειραιώς, Σύρου και Κρήτης ανέφεραν αδυναμία αποστολής μέσων για παροχή βοήθειας αφού ούτε και ρυμουλκά για τέτοιες ανάγκες υπήρχαν. Δυστυχώς ούτε το Ε/Γ-Ο/Γ «ΜΙΝΩΣ», που έπλεε 15 μίλια βορειότερα «άκουσε» το σήμα κινδύνου. Μια ακόμη τραγική πτυχή… Το πλοίο «Φαιστός», που είχε αποπλεύσει από τη Σούδα τα μεσάνυχτα ακολουθώντας την ίδια ρότα, δεν έλαβε ποτέ το σήμα κινδύνου. Ο ασύρματος ήταν χαλασμένος.
Στις 02.30 ενημερώνεται ο τότε Αρχηγός του Λιμενικού Σώματος για το τραγικό συμβάν και βεβαίως με όλες τις δυσχέρειες που το συνόδευαν. Ακολούθως ενημερώνεται ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας και εκείνος με την σειρά του ενημερώνει τον Υπουργό Εθνικής Αμύνης.
Το τότε Αρχηγείο Ναυτικού (Πλατεία Κλαυθμώνος) αναφέρει ότι πολεμικό πλοίο που βρίσκεται στην Σύρο με σβηστές μηχανές θα χρειασθεί τουλάχιστον 3-4 ώρες για απόπλου συν εκείνες τις ώρες για να φθάσει στο τόπο του ναυαγίου. Οι ώρες περνούν και η αγωνία αρχίζει να κορυφώνεται, κάποια πλοία που έλαβαν το σήμα δηλώνουν αλλαγή πορείας τους προς το στίγμα του Ηράκλειον, απέχουν όμως πολύ, κάποια ανατολικά των Κυκλάδων, άλλο δυτικά της Καλαμάτας, και δύο αγγλικά πολεμικά ΒΑ της Κρήτης.
Στις 04.30 εμπλεκόμενοι Αρχηγοί και Υπουργοί βρίσκονται στις Υπηρεσίες για άμεση ενημέρωση ενώ δίδεται εντολή απόπλου στο Α/Γ «ΣΥΡΟΣ» του τότε Β.Ν. Γύρω στις 05.30 αποφασίζεται η γνωστοποίηση του συμβάντος στον τότε Πρωθυπουργό, με όλες τις εξελίξεις και τις επιμέρους αδυναμίες. Μετά από κάποιες ενημερώσεις για τον μεγάλο χρόνο προσέγγισης των πλοίων που είδη προστρέχουν, γύρω στις 06.00-06.30 ο τελευταίος ενημερώνει τον Βασιλέα Κωνσταντίνο στο Τατόι. Τότε ενημερώνεται και το Αρχηγείο Αεροπορίας.
Στις 07.20 μια Ντακότα απογειώνεται από τo πολεμικό αεροδρόμιο της Ελευσίνας και λίγα λεπτά μετά την ακολουθούν άλλες δύο.

Στις 09.45-10.00 η πρώτη Ντακότα φθάνει κοντά στο στίγμα όπου και εντοπίζει το φορτηγό ψυγείο να επιπλέει, συνάμα στον ορίζοντα φαινόταν καθαρά το Αγγλικό Ν/Κ «ASHTON» που έσπευδε ολοταχώς. Τότε η Ντακότα άρχισε τους «κύκλους έρευνας – διάσωσης» σε συνεχώς μικρότερο ύψος όταν ακούσθηκε ο πιλότος της δεύτερης Ντακότας σχεδόν να προστάζει: Μεγαλειότατε η πτήση σας είναι επικίνδυνη, πάρτε γρήγορα ύψος! Ο Κυβερνήτης του «ASHTON» αντιλαμβανόμενος περί τίνος πρόκειτο ακούγεται να δηλώνει: -«Μεγαλειότατε η «ASHTON» στις διαταγές Σας». Και η απάντηση –«Ευχαριστώ, ακολούθα με….» και άρχισαν οι ρίψεις καπνογόνων και σωσιβίων, όπου, από αέρος, εντοπίζονταν ναυαγοί.

Τα πλοία που προσέτρεξαν τότε στο ναυάγιο ήταν το Ε/Γ-Ο/Γ «ΜΙΝΩΣ» της εταιρείας Ευθυμιάδη, που ακολουθούσε το «Ηράκλειον», είχε αποπλεύσει από τον λιμένα Ηρακλείου, μετά τον απόπλου του «Ηράκλειον» απο τα Σούδα Χανίων Κρήτης. Επισης το «Χανιά», πλοίο της ίδιας εταιρείας του «Ηράκλειον», το Φιλανδικό «NULA», το Δ/Ξ «ALDEBARAN» (Ελληνικό), το ρωσικό Φ/Γ «ΟΥΡΙΣΚ», το Πολωνικό Φ/Γ «VAKO», το Αγγλικό ναρκαλιευτικό «ASHTON», το Αγγλικό Α/Τ «LEVERTOG», και το Ελληνικό Α/Γ «ΣΥΡΟΣ» του Β.Ν.

Το πρώτο πλοίο που έφτασε στο σημείο του ναυαγίου ήταν το «ΜΙΝΩΣ». Στις 10:30 αντίκρισε το μοιραίο φορτηγό-ψυγείο να επιπλέει στη θάλασσα. Στις 11 περισυνέλεξε τον πρώτο ναυαγό, 12 μίλια βόρεια της Αντιμήλου.

Από τα θύματα, μόλις 25 σωροί περισυλλέχτηκαν για να κηδευτούν. Οι 47 διασωθέντες μεταφέρθηκαν σε νοσοκομεία του Πειραιά και της Αθήνας, όπου έφτασε ο Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου… για να αντικρίσει τα παγωμένα πρόσωπα των ναυαγών που θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στη μνήμη του: «Τα πρόσωπά τους ήταν τόσο άγρια από την όλη προσπάθεια, που δεν είχαν συνέλθει ακόμα. Αυτοί πάντως σώθηκαν. Οι άλλοι χάθηκαν για πάντα…».

Στις 12.00 το τραγικό συμβάν έχει μαθευτεί σχεδόν σ΄ όλον τον Πειραιά, πρώτοι οι συγγενείς που περίμεναν το πρωί το πλοίο έχουν συγκεντρωθεί μπροστά στο κτίριο των Τυπάλδων στην ακτή Τζελέπη (το γνωστό κτίριο από τα κινηματογραφικά έργα) και προσπαθούν να μάθουν γιατί αυτή η καθυστέρηση, δεν θέλουν να πιστέψουν τίποτε άλλο. Άλλοι που μόλις έκαναν τα ψώνια τους στη τότε Δημοτική αγορά (δίπλα στο λιμάνι) προστίθονταν με τους περαστικούς σε μικρές ομάδες γύρω απ΄ τον λιμένα.

Στις 17.00 οι σειρήνες 10-12 ασθενοφόρων από την Αθήνα, μέσω της οδού Πειραιώς κατέρχονται τις οδούς Γούναρη και Εθνικής Αντιστάσεως προσθέτοντας άλλη μια νότα στις τραγικές εκείνες στιγμές της αναμονής του πρώτου καταφθάνοντος πλοίου με ναυαγούς, ενώ άλλα 7-8 ασθενοφόρα από την Τερψιθέα (Πειραιά), που ήταν ο σταθμός Πρώτων Βοηθειών του Πειραιά, κινούνται προς τον Άγιο Νικόλαο, όπου εκεί θα προσέγγιζε τελικά το πλοίο.

Η κυκλοφορία μπροστά στο Τελωνείο Πειραιά και γύρω από την εκκλησία του Αγ. Νικολάου είχε διακοπεί, όχι από την Τροχαία, αλλά από τον κόσμο που με βουρκωμένα μάτια και ένα συγκρατημένο κλαυθμό περίμεναν…. Κάποια στιγμή εμφανίσθηκαν πέντε νεκροφόρες και ο κλαυθμός ξέσπασε….
Ώρα 19.00 έχει πια νυχτώσει και το Ν|Κ «ASHTON» εισήλθε αργά αργά στο λιμένα του Πειραιά που μετέφερε 2 διασωθέντες ναύτες, τον Αντώνιο Καμπούρη και Δημήτριο Οικονόμου απο την Σητεία Κρήτης, καθώς και νεκρούς.

Τρεις σειρές κιγκλιδωμάτων στάθηκαν αδύνατον να συγκρατήσουν το γογγυτό όλου εκείνου του πλήθους που δεν γνώριζε τίποτα για τα προσφιλή τους πρόσωπα, αφού δεν είχε γίνει καμιά ανακοίνωση και ούτε τα ονόματα των διασωθέντων είχαν δοθεί στη δημοσιότητα.
Το ίδιο βράδυ παρασημοφορήθηκε ο Κυβερνήτης του Ν\Κ «ASHTON» από τον Βασιλέα.
Την επόμενη μέρα το Βασιλικό ζεύγος συνοδευόμενο από τον Πρωθυπουργό και από 2-3 Υπουργούς επισκέφθηκαν ναυαγούς στο Τζάνειο Νοσοκομείο Πειραιώς, στον Ευαγγελισμό και στον Ερυθρό Σταυρό που είχαν επίσης εισαχθεί.

Η είδηση του ναυαγίου αμέσως έγινε γνωστή στα Χανιά, όπου κηρύσσεται 8ήμερο πένθος. Τα καταστήματα μένουν κλειστά, ενώ οι σημαίες κυματίζουν μεσίστιες. Σε ολόκληρη την Κρήτη και την Ελλάδα η συμμετοχή στο πένθος είναι πάνδημη.
Δύο ημέρες μετά, στις 10 Δεκεμβρίου, οι πρώτοι νεκροί μεταφέρθηκαν στα Χανιά. Σκηνές οδύνης εκτυλίσσονται στο αεροδρόμιο και στο νεκροταφείο του Άγιο Λουκά στις 6 το απόγευμα. Στην εκκλησία τα φέρετρα τοποθετούνται στη σειρά και ο Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίος, μαζί με ιερείς, ψάλλει τις νεκρώσιμες ακολουθίες. Οι στιγμές είναι συγκλονιστικές..! Θρήνοι δονούν την εκκλησία, συγγενείς αγκαλιάζουν τα φέρετρα και φωνάζουν τα ονόματα των νεκρών… Όλοι λυγίζουν…

Μετά το τραγικό αυτό ναυάγιο καθορίστηκαν μελέτες για δημιουργία επί τούτου θαλάμων επιχειρήσεων έρευνας διάσωσης τόσο στο ΥΕΝ όσο και στη Ναυτική Διοίκηση Αιγαίου, επίσης τότε καθορίστηκε ο θεσμός του «Σκοπούντος πλοίου» (ένα πολεμικό πλοίο από κάθε κατηγορία θα κάνει επιφυλακή 24ωρης ετοιμότητας στο Ναύσταθμο) καθώς και ο καθορισμός άδειας απόπλου σύμφωνα με τις υφιστάμενες κάθε φορά καιρικές συνθήκες και όχι με την «Κατά κρίσιν πλοιάρχου» που ίσχυε μέχρι τότε.

Βέβαια η παρουσία του Βασιλέως στην έρευνα δεν ήταν για λόγους εντύπωσης και δημιουργίας ευμενών σχολίων όπως τις απέδιδαν τότε οι εφημερίδες, αλλά για λόγους κατάρριψης ισχυρισμών της Τουρκίας που από το 1963 σε διεθνή φόρα υποστήριζε ότι η Ελλάδα αδυνατεί να παράσχει βοήθεια σε κινδυνεύοντα σκάφη στο Αιγαίο, που ποτέ δεν είχαν δημοσιευθεί από τον ελληνικό τύπο, στο εσωτερικό.

Η έρευνα για τις συνθήκες του ναυαγίου στρέφεται γύρω από το ενδεχόμενο ο πλοίαρχος Κώστας Βερνίκος να υπερεκτίμησε τις δυνατότητες του σκάφους σε ό,τι αφορά τους κλυδωνισμούς λόγω κακοκαιρίας, με αποτέλεσμα να μη λάβει τα ενδεδειγμένα μέτρα για την ασφαλή τοποθέτηση του φορτηγού ψυγείου. Αναφέρθηκε το ενδεχόμενο να αιφνιδιάστηκε από την κλίση που πήρε το σκάφος μετά τη θραύση της μπουκαπόρτας, κι έτσι οι ελιγμοί που επιχείρησε να επέσπευσαν την ανατροπή του πλοίου.
Στην κοινωνία των Χανίων ήταν κοινό μυστικό πως υπήρχαν πιθανά σοβαρότατα σφάλματα κατά τη μετασκευή του πλοίου σε οχηματαγωγό, τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα τη μετατόπιση προς τα άνω του μεσοκεντρικού βάρους του σκάφους και απώλεια της ευστάθειάς του, καθώς αφαιρέθηκαν τα υποκαταστρώματα, αλλά και έρμα βάρους 200 τόνων, για να γίνει το γκαράζ.

Χαρακτηριστική είναι η κατάθεση -τότε- του υποπλοίαρχου Αλέξανδρου Στεφαδούρου: «Περίπου στις 2 τα ξημερώματα άκουσα έναν κρότο. Γύρισα το κεφάλι μου, και είδα να ανοίγει η μπουκαπόρτα και να πέφτει στη θάλασσα ένα αυτοκίνητο ψυγείο που κουβαλούσε τρόφιμα». Ο ίδιος άφησε αιχμές για τον τρόπο με τον οποίο τοποθετήθηκε στο πλοίο εγκάρσια το φορτηγό ψυγείο, το οποίο έφτασε την τελευταία στιγμή και δεν ασφαλίστηκε κατάλληλα: «Όταν το πλοίο πήρε κλίση από την εισροή υδάτων, ο πλοίαρχος Εμμανουήλ Βερνίκος έδωσε το σύνθημα δια κωδωνοκρουσιών. Μετά τον αντελήφθην να χάνει την ψυχραιμία του. Κατά τη γνώμη μου βασική αιτία δεν ήταν το όχημα. Το πλοίο είχε υποστεί πριν από μία εβδομάδα επισκευές. Έκλεισαν ρωγμές στο διαμέρισμα του αμαξοστασίου κατά τρόπο πλημμελή, από το οποίο ίσως να συνέρρευσαν ύδατα».

Η απόφαση για κήρυξη 8ήμερου πένθους δεν ήταν αρκετή για να απαλύνει τον πόνο των συγγενών, ενώ οι σκηνές που εκτυλίχτηκαν στο αεροδρόμιο και έπειτα στο νεκροταφείο του Αγίου Λουκά, όταν στις 6 το απόγευμα της 10ης Δεκεμβρίου έφτασαν αεροπορικώς κάποιες από τις σορούς, ήταν δραματικές.

Η δίκη η οποία πραγματοποιείται λίγους μήνες μετά, αλλά και η εκδίκαση της υπόθεσης σε δεύτερο βαθμό αφήνουν στους επιζώντες και τους συγγενείς των θυμάτων την πικρή γεύση της ατιμωρησίας εκείνων που θεωρούν έως σήμερα ενόχους. Η τοπική κοινωνία ξεσηκώνεται, αφού πριν το ναυάγιο είχε αμφισβητηθεί η ικανότητα των πλοίων της εταιρείας Τυπάλδου, λόγω των μετατροπών που είχαν υποστεί.

Στο Ηράκλειο, μία ημέρα μετά, με το οχηματαγωγό «Χανιά» της ίδιας εταιρείας επρόκειτο να ταξιδέψουν για τον Πειραιά μόλις 12 επιβάτες και 3 αυτοκίνητα. Το πλοίο αποπλέει το ίδιο βράδυ με μόλις 4 επιβάτες και 3 αυτοκίνητα. «Παραδειγματική και δίκαιη η τιμωρία που επιβάλλουν οι Ηρακλειώτες στην πλοιοκτήτρια εταιρεία», γράφουν οι εφημερίδες της εποχής.

Συγκλονιστικές ήταν και οι μαρτυρίες των επιζώντων.
Ο Σταύρος Λαγωνικάκης, από τους λίγους επιβάτες που διασώθηκαν, περιγράφει πώς κατάφερε να σωθεί: «Από τα μεσάνυχτα μέχρι περίπου στις 2 το πρωί άκουγα βαρέλια να χτυπούν στα αμπάρια λόγω του έντονου κυματισμού. Όταν το καμπανάκι του κινδύνου ήχησε, δε θα καταλάβαινα ότι το σκάφος βυθιζόταν αν δεν πήγαινα να σηκωθώ και να διαπιστώσω ότι όλα είχαν γυρίσει σχεδόν ανάποδα. Μέχρι να φτάσω στο σαλόνι περπατώντας – κυριολεκτικά στα τέσσερα – τα φώτα έσβησαν. Κατάφερα να πεταχτώ έξω, μόνο και μόνο γιατί είχα εντοπίσει πού ήταν το πλατύσκαλο».
Ένα κασόνι ήταν η σωτηρία για τον ίδιο και δύο ακόμη άνδρες ναυαγούς. Η κοπέλα που ήταν μαζί τους πνίγηκε, πριν προλάβουν να την ανασύρουν οι ναύτες του πολεμικού πλοίου «Σύρος», που έσωσαν τους υπόλοιπους.
Η εικόνα της κοπέλας αυτής είναι η πιο οδυνηρή ανάμνηση για τον τότε μάχιμο σημαιοφόρο του «Σύρος» κ. Γιάννη Κοκκινόβραχο: «Δύο φορές προσπαθήσαμε να την ανεβάσουμε στο κατάστρωμα, αλλά ο γάντζος έφευγε. Την τρίτη φορά, όταν καταφέραμε να την πιάσουμε από το εσώρουχο, ήταν πλέον πολύ αργά. Τόσα χρόνια δεν ήθελα να το θυμάμαι. Η ανάμνηση αυτή είναι οδυνηρή. Νιώθω πως φταίω και εγώ που δεν τη σώσαμε».
Ο Γιώργος Μανουσουδάκης, 16 χρονών τότε, ταξίδευε μαζί με τον αδερφό του, ο οποίος εργαζόταν ως οδηγός φορτηγού. Ο αδερφός του, μαζί με ένα ακόμη άτομο, κατάφερε να ανοίξει μία από τις μπουκαπόρτες. Ο κ. Μανουσουδάκης όμως ήταν ο μόνος που κατάφερε να βγει από το πλοίο που βυθιζόταν…
«Βρήκα ένα σωσίβιο και το φόρεσα όσο βρισκόμουν πάνω στην κουπαστή του πλοίου, που είχε γείρει. Ένα κύμα με πέταξε μακριά και γλίτωσα από την δίνη του πλοίου. Τον αδελφό μου δεν τον ξαναείδα ποτέ».

Πρέπει να σημειωθεί ότι ο Κυβερνήτης του «ASHTON», είπε ότι ήλθε από την Κύπρο μόλις έλαβε το SOS, αλλά γύρισε πίσω γιατί δεν είχε το ακριβές στίγμα, χάσιμο πολύτιμης ώρας ασφαλώς για τους ναυαγούς. Ξαναγύρισε και μάζεψε πιο πολλά πτώματα από ζωντανούς.

Την τραγική εκείνη νύχτα σημειώθηκε και κάτι εξοργιστικό, κατά την διάρκεια που το «Ηράκλειον» εξέπεμπε σήμα κινδύνου. Ο ναύτης της βάρδιας ενός από τα διανυκτερεύοντα φυλάκια, ενώ έλαβε το SOS του «Ηράκλειον», δεν μετέδωσε το σήμα γιατί είχε λάβει διαταγή να μην ξυπνήσει τον ανώτερό του πριν τις 6.00 το πρωί!

Ο διασωθής ναύτης Αντώνιος Καμπούρης, μεταξύ άλλων αναφέρει:
«Όταν μας επισκέφθηκε ο πρώην βασιλεύς Κωνσταντίνος στο ΤΖΑΝΕΙΟΝ νοσοκομείον Πειραιώς, του ειχα πει οτι πέρασε από πάνω μου με την Ντακότα 2 φορές και ενόμισα οτι με εντόπισαν, αλλά δυστυχώς δεν με είδαν. Επειδή φορούσα μπλε σκούρα μπλούζα, την έβγαλα και έμεινα με το άσπρο φανελάκι για να με δουν, επειδή στο σημείο που ήμουν δεν υπήρχαν σωστικά πλοία, τα έβλεπα πολύ μακριά μου, αλλά πάλι ατυχία, έφυγε η Ντακότα χωρίς αποτέλεσμα…

…Χρωστάω την ζωή μου στον ΗΡΩΑ και φίλο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΣΑΓΓΑΡΙΔΗ (19 ετων) που με σήκωσε από το κρεβάτι με το ζόρι και περίμενε στην καμπίνα μου απ’ έξω μέχρι να βεβαιωθεί οτι σηκώθηκα. ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ. Επίσης τον κύριο ΔΗΜΗΤΡΙΟΝ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ επωνομαζόμενον «δεύτερον πατέρα» μου, που με βοήθησε να πέσω στην θάλασσα εκείνη την κρίσιμη ώρα του ναυαγίου».

Μια από τις πιο τραγικές εικόνες αυτού του ναυαγίου, ήταν μια κοπέλα, η φοιτήτρια Άλκηστις Αγοραστάκη, που έσωσε πολλούς, αλλά η ίδια, τελικά πνίγηκε.

ΠΗΓΗ: http://www.pare-dose.net

Εδω μπορειτε να δειτε(στην δεξια πλευρα της σελιδας)ενα βιντεο ντοκουμεντο απο τις ενεργειες διασωσης ναυαγων απο το τραγικο ναυαγιο του"Ηρακλειο":
http://mam.avarchive.gr/portal/digitalview.jsp?get_ac_id=3268&thid=16673
Ομως αυτη δεν ηταν η μοναδικη τραγωδια που χτυπησε την Κρητη και ποιο πολυ τα Χανια.
2 χρονια ακριβως μετα το ναυαγιο του"Ηρακλειο",αεροπλανο της Ολυμπιακης Αεροποριας που εκτελουσε την πτηση"Χανια-Αθηνα"συνετριβει στην Κερατεα Αττικης.
Νεκροι 90....Επιζωντες 0......
Ακολουθει η λιτη ανακοινωση που εξεδωσε η Ολυμπιακη αεροπορια σχετικως:
Στις 8 Δεκεμβρίου 1969 το αεροπλάνο, που είχε προορισμό την Aθήνα, κατέπεσε σε ορεινή περιοχή της Kερατέας. Eνενήντα άτομα έχασαν τη ζωή τους
H ανακοίνωση της Oλυμπιακής Aεροπορίας, λιτή: "H Oλυμπιακή Aεροπορίας αγγέλλει μετά βαθυτάτης οδύνης ότι σήμερον και περί ώραν 9 μ.μ., αεροσκάφος DC6B, πτήσεως 954 εκ Xανίων προς Aθήνας, κατέπεσεν εις περιοχήν Kερατέας Aττικής. Oυδείς εκ των 85 επιβατών και του πενταμελούς πληρώματος φέρεται ως επιζών".

Αυτες οι δυο ηταν οι δυο μεγαλυτερες τραγωδιες στην ιστορια της Ελλαδος...
Μετα ηρθε το"Σαμινα"και το αεροπλανο της εταιριας"Hellios"....

Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

ΣΤΗΛΗ:ΚΟΙΝΩΝΙΑ:2 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΩΛΟΜΠΑΤΣΟ ΚΟΡΚΟΝΕΑ!!!

2 χρονια συμπληρωνονται σημερα απο την μερα που ο κωλομπατσος Κορκονεας,δολοφονησε εν ψυχρω τον 15χρονο Αλεξανδρο Γρηγοροπουλο.
2 χρονια απο την μερα που ενας ενστολος τραμπουκος,πιονι του διεφθαρμενου παρακρατους που μας κυβερνα,δολοφονησε εν ψυχρω ενα 15χρονο παιδι.Τον Αλεξη.
Ας δουμε το χρονικο της δολοφονιας:
6-12-2008:Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ 15ΧΡΟΝΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΥ:

Και για του λογου το αληθες,ας δουμε και τι δηλωσαν αυτοπτεις μαρτυρες:
ΑΥΤΟΠΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ 1:

ΑΥΤΟΠΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ 2:

ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΤΩΝ ΜΠΑΤΣΩΝ,ΕΠΙΣΗΣ ΜΠΑΤΣΟΙ ΕΙΠΑΝ ΟΤΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΟΥ ΕΝΣΤΟΛΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥ ΚΟΡΚΟΝΕΑ,"ΚΑΙ ΚΑΛΑ"ΕΚΠΥΡΣΟΚΡΟΤΗΣΕ.
ΜΕΤΑ ΕΙΠΑΝ ΟΤΙ"ΔΗΘΕΝ"Η ΣΦΑΙΡΑ ΕΞΟΣΤΡΑΚΥΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΠΕΤΥΧΕ ΤΟΝ ΑΛΕΞΗ.
ΟΜΩΣ ΟΙ ΑΥΤΟΠΤΕΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΗΤΑΝ ΚΑΤΑΠΕΛΤΕΣ:Ο ΕΝΣΤΟΛΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΚΟΡΚΟΝΕΑΣ ΣΗΜΑΔΕΨΕ ΚΑΙ ΠΥΡΟΒΟΛΗΣΕ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΤΟΝ ΑΛΕΞΗ.
ΕΤΣΙ,ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΞΕΙ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΜΕΓΑΛΑ ΑΡΧΙΔΙΑ!ΤΟ ΑΡΧΙΔΙ!
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΡΚΕΤΕΣ ΑΝΑΒΟΛΕΣ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΗΚΕ ΣΕ ΔΙΣ ΕΙΣΟΒΙΑ ΚΑΘΗΡΞΗ+15 ΜΗΝΕΣ ΦΥΛΑΚΙΣΗ,ΕΝΩ ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΗΚΕ ΚΑΝΕΝΑ ΕΛΑΦΡΥΝΤΙΚΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΥ ΔΩΘΗΚΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΦΕΣΗΣ.
2 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ:
ΑΛΕΞΗ ΖΕΙΣ,ΕΣΥ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΣ!!!!

ΟΜΩΣ Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΩΝ ΕΝΣΤΟΛΩΝ ΦΟΝΙΑΔΩΝ.ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΒΙΝΤΕΟ.ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΒΙΝΤΕΟ ΦΟΡΟΣ-ΤΙΜΗΣ ΣΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΠΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΑΝ ΕΝΣΤΟΛΟΙ ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΑΛΕΞΗ.
ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΤΙΜΩΡΗΘΗΚΑΝ,ΑΛΛΑ ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΕΞ ΑΥΤΩΝ ΠΗΡΑΝ ΚΑΙ ΒΑΘΜΟ!
ΔΕΙΤΕ:

ΑΝΑΛΥΤΙΚΟΤΕΡΑ:
ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΛΟΓΙΑΝΝΗΣ,ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ,ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ:
ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΕΝΣΤΟΛΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΩΝ.

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ:ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΑΣΦΑΛΙΤΕΣ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΩΝ

ΣΩΤΗΡΗΣ ΠΕΤΡΟΥΛΑΣ:ΟΜΟΙΩΣ.

ΝΙΚΟΣ ΤΕΜΠΟΝΕΡΑΣ,ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ:ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ ΑΦΟΥ ΞΥΛΟΚΟΠΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΣΦΑΛΙΤΗ ΚΑΛΑΜΠΟΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΤΣΙΡΑΚΙΑ ΤΟΥ,ΕΠΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΚΩΝ/ΝΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ.

ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΑΜΑΤΙΝΑ,ΕΡΓΑΤΡΙΑ,ΕΤΩΝ 21:ΞΥΛΟΚΟΠΗΘΗΚΕ ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ ΑΠΟ ΕΝΣΤΟΛΟΥΣ ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ,ΤΟ 1980,ΕΠΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΚΩΝ.ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ.

ΚΟΥΜΗΣ ΙΑΚΩΒΟΣ,ΦΟΙΤΗΤΗΣ,ΕΤΩΝ 26:ΞΥΛΟΚΟΠΗΘΗΚΕ ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ ΑΠΟ ΕΝΣΤΟΛΟΥΣ ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΤΟ 1980,ΕΠΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΚΩΝ.ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΛΤΕΖΑΣ,ΜΑΘΗΤΗΣ,ΕΤΩΝ 15:ΠΥΡΟΒΟΛΗΘΗΚΕ ΕΝ ΨΥΧΡΩ,ΠΙΣΟΠΛΑΤΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΝΣΤΟΛΟ ΔΟΛΟΦΟΝΟ ΜΕΛΙΣΤΑ,ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ,ΤΟ 1985,ΕΠΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ.

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΙΜΩΡΗΘΗΚΕ!!
Ο ΔΕ ΜΕΛΙΣΤΑΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΤΙΜΩΡΗΘΗΚΕ,ΑΛΛΑ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΠΗΡΕ ΚΑΙ ΠΡΟΑΓΩΓΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΩΣ ΕΝΣΤΟΛΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ!!!!

ΑΔΕΛΦΙΑ ΖΕΙΤΕ,ΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΤΕ!!!
ΤΟ ΑΙΜΑ ΚΥΛΑ,ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΖΗΤΑ!!!!

σημειωση:Τις εκαστοτε κυβερνησεις τις εβαλα για να δειτε οτι καθε γαμοκυβερνηση ανεξαρτητως χρωματος εχει στο ενεργητικο της καποιους φονους απο τους πληρωμενους της φονιαδες.Τους ενστολους δολοφονους.ΤΟΥΣ ΜΠΑΤΣΟΥΣ!!!
ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΩΣ"ΜΠΡΑΒΟΙ"ΤΗΣ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ!!
Ο"ΚΡΑΧΤΗΣ"ΕΚΡΑΞΕ.....

Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010

ΣΤΗΛΗ:ΕΙΔΗΣΕΙΣ/ΚΟΙΝΩΝΙΑ:ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ:ΔΙΧΡΟΝΟ ΑΓΟΡΑΚΙ ΚΑΚΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ!!!

Τραγωδία εκτυλίχθηκε την Παρασκευή στην Πάτρα, όταν ένα δίχρονο παιδάκι έχασε τη ζωή του από κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, ενώ συνελήφθησαν οι γονείς του από αστυνομικούς της Ασφάλειας Πατρών με την κατηγορία της ανθρωποκτονίας από πρόθεση.

Το παιδί μεταφέρθηκε στο «Καραμανδάνειο» νοσοκομείο παίδων της Πάτρας και μόλις οι γιατροί διαπίστωσαν τον θάνατό του, ειδοποίησαν αμέσως την Αστυνομία.
Παράλληλα, κλήθηκε και η ιατροδικαστής, προκειμένου να εξακριβώσει τα αίτια τού θανάτου. Η ιατροδικαστική εξέταση, το παιδάκι κατέληξε, λόγω κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων, ενώ κακώσεις εντοπίστηκαν και στο υπόλοιπο σώμα, όπως επίσης εγκαυματικές βλάβες και εκδορές.
Οι αστυνομικοί ανέκριναν τους γονείς και προχώρησαν στη σύλληψή τους. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι γονείς, που έχουν άλλα δύο παιδιά, αρνούνται τις κατηγορίες.
Οι συλληφέντες θα οδηγηθούν το Σάββατο στον εισαγγελέα Πατρών.

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ"ΚΡΑΧΤΗ":
ΓΟΝΕΙΣ-ΤΕΡΑΤΑ!!ΑΥΤΟΙ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΑΛΥΠΗΤΟ ΞΥΛΟ ΚΑΙ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΑ ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ!!!
ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΕ ΕΝΑΣ ΧΙΤΛΕΡΙΚΟΣ ΔΗΜΙΟΣ!!!

ΣΤΗΛΗ:ΕΙΔΗΣΕΙΣ:ΣΟΚ!!! ΙΝΔΟΣ ΑΠΟΠΛΑΝΗΣΕ 4ΧΡΟΝΟ ΑΓΟΡΑΚΙ ΣΤΑ ΕΞΑΜΙΛΙΑ ΚΟΡΙΝΘΟΥ!!!

Με την κατηγορία της αποπλάνησης ανηλίκου οδηγήθηκε ένας άνδρας στον Εισαγγελέα Κορίνθου την Παρασκευη...
Συγκεκριμένα ένας 37χρονος αλλοδαπός συνελήφθη από Αστυνομικούς του Τμήματος Ασφαλείας Κορίνθου, χθες Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου στα Εξαμίλια Κορινθίας, για αποπλάνηση ανηλίκου. Πρόκειται για μια ιδιαίτερη και σπάνια περίπτωση που όμως αναστάτωσε αρκετά την περιοχή και προβλημάτισε ιδιαίτερα αρκετούς γονείς για το κατά πόσο μπορούν να αφήνουν τα παιδιά τους να παίζουν στη συγκεκριμένη πλατεία, όταν κανείς δεν ξέρει ποιοι θα βρίσκονται εκεί την ίδια στιγμή με τα παιδιά τους και σε τι πράξεις θα προβούν.
Συγκεκριμένα ο 37χρονος Ινδός, βρισκόμενος στην πλατεία των Εξαμιλίων, κατέβασε το παντελόνι του και προσπάθησε να φιλήσει στο στόμα ένα αγοράκι 4 ετών! Ένας κάτοικος της περιοχής που βρέθηκε τυχαία κοντά στο σημείο και τον είδε, ειδοποίησε αμέσως την αστυνομία η οποία έφτασε στην περιοχή και συνέλαβε τον επιτήδειο 37χρονο, οδηγώντας τον στο αστυνομικό τμήμα Κορίνθου…
Κατά τη διάρκεια της ανάκρισης οι αστυνομικοί ρω΄τησαν τον 37χρονο για ποιο λόγο προέβη σε αυτή του την πράξη, κατεβάζοντας το παντελόνι του μπροστά σε ένα αθώο αγοράκι μόλις 4 ετών, αναφέροντάς του ότι έχει υποπέσει σε ένα βαρύ ποινικό αδίκημα.

Ο 37χρονος με περισσό θράσος, απάντησε στους αστυνομικούς, (άκουσον – άκουσον) ότι προέβη στην πράξη αυτή επειδή το 4χρονο αγοράκι…του θύμιζε τον γιο του!!

Οι αστυνομικοί βέβαια δεν πίστεψαν ούτε για μια στιγμή την επιπόλαιη και «φθηνή» δικαιολογία του 37χρονου ο οποίος οδηγήθηκε στο κρατητήριο και χθες το πρωί στον εισαγγελέα Κορίνθου ο οποίος και του απέδωσε κατηγορίες για αποπλάνηση ανηλίκου.

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι γονείς του ανήλικου αγοριού, ιδιαίτερα ταραγμένοι όπως είναι φυσικό, κατέθεσαν και μηνυτήρια αναφορά κατά του αλλοδαπού ζητώντας την υποδειγματική του τιμωρία, ώστε να μην υπάρξει πάλι ανάλογο περιστατικό στο μέλλον…
ΠΗΓΗ:tromaktiko.blogspot.com

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΚΡΑΧΤΗ:
ΚΡΕΜΑΣΤΕ ΤΟΝ ΑΠ'Τ'ΑΡΧΙΔΙΑ!!!!

Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010

ΣΤΗΛΗ:ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ ΤΑ ΖΩΑ:ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΚΤΗΝΩΔΙΑ ΣΤΗΝ ΣΑΛΑΜΙΝΑ!!!ΕΔΕΣΑΝ"ΧΕΙΡΟΠΟΔΑΡΑ"ΣΚΥΛΟ ΣΕ ΜΩΛΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΡΙΞΑΝ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ ΝΑ ΠΝΙΓΕΙ!!!

Οπως το ακουτε....
Ξεπερνα σε φρικη και τον ποιο νοσηρο εγκεφαλο σεναριογραφου ταινιων τρομου....

ΑΝΘΡΩΠΟΜΟΡΦΑ ΤΕΡΑΤΑ εδεσαν"χειροποδαρα"εναν αμοιρο σκυλακο,και αφου τον εδεσαν σε μωλο τον εριξαν στην θαλασσα!!
Αυτο εγινε στο Περανι της Σαλαμινας.
Διαβαστε την κτηνωδια οπως ακριβως την ανακοινωσε ο Φιλοζωικος συλλογος Σαλαμινας:

Έγινε στο Πέρανι της Σαλαμίνας.
Του έδεσαν σφιχτά τα άκρα και στη συνέχεια το έδεσαν με κοντό σκοινί απο τον κρίκο της προκυμαίας, εξασφαλίζοντας του τον δραματικώτερο πνιγμό, έναν φρικιαστικό θάνατο, που μόνο σε πολύ διεστραμμένα μυαλά θα μπορούσε να σχεδιαστεί και μονο ψυχρά, βλαμμενα και επικίνδυνα άτομα θα μπορούσαν οχι μόνο να αντέξουν να δούν, αλλά προφανώς και να το διασκεδάσουν.

Τα πόδια του έχουν πληγιάσει από τις απελπισμένες εναγώνιες προσπάθειές του να ξεφύγει από τον μαρτυρικό θάνατο που τα ανθρωπόμορφα τέρατα αποφάσισαν να του χαρίσουν.

Μέχρι πού μπορούν να φθάσουν τέτοια μυαλά? Τέτοιες ψυχές?

ΤΙ ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΟΥΣ ΑΞΙΖΕΙ?

Αν βρεθούν θα σας αρκούσε να δικασθούν με λιγους μήνες για την αθλιότητά τους?
ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΦΩΤΟΣ-ΣΟΚ!
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΕ ΑΥΣΤΗΡΩΣ Η ΘΕΑΣΗ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ(ΚΑΡΔΙΑΚΟΥΣ,ΚΛΠ).
ΔΕ ΣΥΝΗΣΤΑΤΕ Η ΘΕΑΣΗ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ.
ΚΤΗΝΩΔΙΑ-ΦΩΤΟ 1:

ΚΤΗΝΩΔΙΑ-ΦΩΤΟ 2:

ΤΗΝ ΕΡΧΟΜΕΝΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΕΧΕΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΕΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΣΤΟ ΠΕΡΑΝΙ:
10:30 ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΜΕ ΙΧ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ ΣΤΟ ΠΕΡΑΝΙ.
ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ!!!
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ:
http://www.facebook.com/album.php?aid=25615&id=100001422756069
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΚΡΑΧΤΗ:
Τωρα εγω τι να πω....Να κραξω??Αδικος κοπος...
Να βρισω?Το μονο που θα καταφερω ειναι να χαλασω το προφιλ του μπλογκ....
Το μονο που θα πω ειναι πως τους δινω ευχη και καταρα να εχουν το ιδιο και χειροτερο μαρτυρικο θανατο αυτοι που το εκαναν!
Το μονο μου κραξιμο,θα ειναι ενα θλιβερο κρωξιμο για τον αδικο χαμο του τετραποδου φιλαρακου.....
Καλο ταξιδι φιλαρακο...Αναπαυσου εν ειρηνη...Την ειρηνη που εδω σου στερησαν αδικα...

Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

ΣΤΗΛΗ:ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ ΤΑ ΖΩΑ/ΚΟΙΝΩΝΙΑ:9 ΟΡΦΑΝΑ ΣΚΥΛΑΚΙΑ ΖΗΤΟΥΝ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΑΣ...

Διαβαστε μια συγκινητικη,θλιβερη ιστορια παρακατω και προωθηστε παντου....:

Μία γυναίκα είχε 9 σκυλάκια. Όταν το φετινό Πάσχα οι γείτονες πήγαν στο σπίτι της να την καλέσουν να δειπνήσει μαζί τους είδαν ένα νεκρό δεμένο πιτ-μπουλ έξω από την πόρτα. Αναρωτήθηκαν πως η γυναίκα δεν ξεσήκωσε τον κόσμο όταν είδε το νεκρό σκυλί της. Αποφάσισαν να μπουν μέσα και αντίκρισαν τα υπόλοιπα σκυλιά μαζί με τη νεκρή γυναίκα. Τα σκυλάκια αναγκαστικά τα αναλάβαμε εμείς αλλά τα άλλα δύο τα ανέλαβε ο θάνατος. Το ένα βρέθηκε νεκρό ενώ το άλλο υποθέτουν ότι πέθανε πριν πεθάνει η γυναίκα και το έθαψε η ίδια. Λέγανε μάλιστα πως ίσως πέθανε από τη στενοχώρια του θανάτου της μικρής σκυλίτσας της. Η γυναίκα είχε πεθάνει 20 ημέρες πριν και τα σκυλιά για 20 ημέρες ήταν απροστάτευτα χωρίς σταγόνα νερού. Τέλος καλό όλα καλά, τουλάχιστον γι’ αυτά που προλάβαμε. Μερικά από τα σκυλάκια είναι ακόμη τρομαγμένα με την πρόσφατη αλλαγή του περιβάλλοντος. Η φωτογραφία απεικονίζει 4 σκυλάκια που δίνονται για εικονικής υιοθεσίας.

Στην εικονική υιοθεσία ο καθένας δίνει ότι θέλει. Καταθέτει το ποσό στην τράπεζα και του στέλνουμε την απόδειξη. Στέλνουμε την αίτηση με fax ή με e-mail.

Η σελίδα του καταφυγίου στο facebook είναι:
http://www.facebook.com/pages/ZOOPHILOS-SYLLOGOS-CHALKIDAS-ANIMAL-WELFARE-GROUP-OF-CHALKIS/160710173961811

Email: victoria19971957@hotmail.com

Tηλέφωνα επικοινωνίας:
2221087204 (λειτουργούν σε ώρες καταστημάτων)
2221073584 (λειτουργούν σε ώρες καταστημάτων)

PIRAEUS BANK S.A. – Zωόφιλος & Πολιτιστικός Σύλλογος Χαλκίδας ‘’Το καταφύγιο’’.
Bank Account: 5154-030616-486
IBAN: GR40 0172 1540 0051 5403 0616 486
SWIFT ή BIC: PIRBGRAA
Chalkida, Greece

(Παρακαλούμε να αφήσετε το όνομα, τη διεύθυνση και την ηλεκτρονική διεύθυνση σας στην τράπεζα ώστε να σας στείλουμε την απόδειξη μέσω email).

ΣΤΗΛΗ:ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ:"ΕΦΥΓΕ"ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ,ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΟΥΝΤΑΣ-ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Αλλος ενας μεγαλος ηθοποιος"εφυγε"απο τη ζωη....
Ο μαγκας,ο νταης αλλα και το παλληκαρι,Γιωργος Φουντας δεν ειναι πια εδω...
Εφυγε χτες το μεσημερι,για τη γειτονια των αγγελων...
Εδω και καιρο ο Γιωργος Φουντας εδινε σκληρη μαχη για τη ζωη σε ιδιωτικη κλινικη στην Γλυφαδα,οπου και εμενε,αφου επασχε απο Αλτσχαιμερ...
Χτες το μεσημερι,η καρδια του μεγαλου πρωταγωνιστη χτυπησε για τελευταια φορα....
Ο"Μιλτος"μπορει να πηγε κοντα στην"Στελλα",ομως θα μεινει η θρυλικη πλεον ατακα:"Στελλα φυγε,κραταω μαχαιρι!...."...
Η κηδεια του θα γινει αυριο Τριτη στις 11 απο το Α'νεκροταφειο Αθηνων,Δημοσια δαπανη...

Ο"Κραχτης"τιμωντας τον μεγαλο ηθοποιο κανει εις μνημην του,ενα αφιερωμα...
Αφιερωμα στον μαγκα.Αφιερωμα στον νταη...Αφιερωμα στο παλληκαρι,Γιωργο Φουντα.....

Α'ΜΕΡΟΣ-ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ:
Γεννήθηκε το 1924 στο Μαυρολιθάρι της Παρνασσίδας στην Φωκίδα.
Μετά το θάνατο στενού του φίλου, αποφάσισε να ασχοληθεί με την ηθοποιία. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή Ωδείου Αθηνών.
Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο στο "Νυφιάτικο τραγούδι" και στον κινηματογράφο στην ταινία "Τα Χειροκροτήματα" το 1944. Βραβεύτηκε από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης τις χρονιές 1966 και 1967 για την ερμηνεία του στις ταινίες Με τη λάμψη στα μάτια και Πυρετός στην άσφαλτο.
Έμεινε ιδιαίτερα γνωστή στον κόσμο η τελευταία σκηνή από την ταινία Στέλλα με τη Μελίνα Μερκούρη, όταν εκφωνούσε την περίφημη ατάκα: "Φύγε, Στέλλα, κρατάω μαχαίρι!" (σκηνή που σατιρίστηκε στην ταινία Straight Story του 2006), ενώ συμμετείχε και στο Ποτέ τη Κυριακή.
Εμφανίστηκε και στην τηλεόραση το 1975, στην τηλεοπτική μεταφορά του μυθιστορήματος του Ν. Καζαντζάκη "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται".
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του έπασχε από τη νόσο του Αλτσχάιμερ.Απεβίωσε στις 28 Νοεμβρίου 2010 σε ηλικία 86 ετών.

Κινηματογράφος:
Λεβέντες της Θάλασσας (1997)
Μολυσμένα ύδατα (1987)
Το κορίτσι της Μάνης (1986)
17 Σφαίρες για έναν Άγγελο (1981)
Έξοδος Κινδύνου (1980)
Ο μεγάλος Ένοχος (1970)
Η Λεωφορος της Προδοσιας (1969)
Ο Αντάρτης του Βάλτου (1969)
Ο Πρόσφυγας (1969)
Πολύ αργά για Δάκρυα (1968)
Πυρετός στην Άσφαλτο (1967)
Τρούμπα `67 (1967)
Με τη Λάμψη στα Μάτια (1966)
Ο Ψαρόγιαννος (1966)
Οι Στιγματισμένοι (1966)
Επαναστάτης (1965)
Αλέξης Ζορμπάς (1964)
Ανεμοστρόβιλος (1964)
Κραυγή (1964)
Ο Κράχτης (1964)
Το Κορίτσι της Κυριακής (1964)
Αμέρικα Αμέρικα (1963)
Ζήλεια (1963)
Κάθαρμα (1963)
Πολιορκία (1963)
Τα κόκκινα Φανάρια (1963)
Η μεγάλη Θυσία (1962)
Προδομένη Αγαπη (1962)
Η Κατάρα της Μάνας (1961)
Αν ήξερες Παιδί μου (1960)
Αντίο Ζωή (1960)
Η Αυγή του Θριάμβου (1960)
Λύτρωσέ με Αγάπη μου (1960)
Πόθοι στα Στάχυα (1960)
Ποτέ την Κυριακή (1960)
Η Ζαβολιάρα (1959)
Γαλήνη (1958)
Γερακίνα (1958)
Η Λίμνη των Πόθω (1958)
Μόνο για μια Νύχτα (1958)
Άσσοι του Γηπέδου (1956)
Το Κορίτσι με τα Μαύρα (1956)
Μαγική πόλη (1955)
Στέλλα (1955)
Ανοιχτή Θάλασσα (1954)
Γυναίκες δίχως Άντρες (1954)
Ο Άνεμος του Μίσους (1954)
Το Κορίτσι της Γειτονιάς (1954)
Η μαύρη Γη (1952)
Νεκρή Πολιτεία (1951)
Καταδρομή στο Αιγαίον (1946)
Χειροκροτήματα (1944)

Τηλεόραση:
Γόβα στιλέτο (1993)
Κούρσα του θανάτου (1982)
Έξοδος κινδύνου (1978)
Γαλήνη (1976)
Κατοχή (1973)
Ο Χριστός ξανασταυρώνεται (1975)
Στον αργαλειό του φεγγαριού (1985)

Β'ΜΕΡΟΣ-ΒΙΝΤΕΟ:
ΣΤΕΛΛΑ ΦΥΓΕ,ΚΡΑΤΑΩ ΜΑΧΑΙΡΙ(Η ΟΜΩΝΥΜΗ ΣΚΗΝΗ):

ΤΟ ΚΑΘΑΡΜΑ(ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ):

ΠΥΡΕΤΟΣ ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΤΟ(ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ):

ΠΡΟΔΩΜΕΝΗ ΑΓΑΠΗ(ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ):

Η ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ(ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ):

ΛΕΒΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ(Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΦΟΥΝΤΑ.ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ):

ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΦΑΝΑΡΙΑ(ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ):

ΜΑΓΙΚΗ ΠΟΛΙΣ(ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ):

Σαν επιλογο και επειδη τα πολλα λογια ειναι φτωχια:
Καλο ταξιδι παλληκαρι....
ΑΘΑΝΑΤΟΣ!!!

Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

ΣΤΗΛΗ:ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ ΤΑ ΖΩΑ:ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΚΑΚΑ ΝΕΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΕΤΡΑΠΟΔΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΑΣ.

ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ:

Η Κομισιόν ζητά την ορθή μεταχείριση των ζώων.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε χθες Τετάρτη 24 Νοεμβρίου να αποστείλει αιτιολογημένη γνώμη, η οποία αποτελεί το δεύτερο στάδιο της προδικαστικής διαδικασίας, στην Ελλάδα, την Κύπρο, την Ουγγαρία, τη Φινλανδία και τη Μεγάλη Βρετανία ζητώντας από τις χώρες αυτές να ενσωματώσουν στην εθνική τους νομοθεσία την οδηγία για την ορθή μεταχείριση των ζώων. Σε περίπτωση που δεν υπάρξει ικανοποιητική απάντηση εντός δύο μηνών, η Επιτροπή μπορεί να αποφασίσει να παραπέμψει τα εν λόγω κράτη μέλη στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Το Ελληνικό Ταμείο Μέριμνας Ζώων – GAWF χαίρεται ιδιαίτερα γι' αυτή την απόφαση των κρατών μελών της Ε.Ε. να εγκρίνουν τα Συμπεράσματα του Συμβουλίου σχετικά με την ευζωία των γάτων και σκύλων. Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα προς τη βελτίωση της ζωής των κατοικίδιων ζώων σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

«Η χθεσινή απόφαση σηματοδοτεί την έναρξη εργασιών προς την ομοιογενή αντιμετώπιση και προστασία των κατοικίδιων σε όλη την Ε.Ε. και για αυτό το λόγο είμαστε ιδιαίτερα ευγνώμονες στη Βελγική Προεδρία για την πρωτοβουλία τους», εξηγούν τα μελη του Ελληνικού Ταμείου Μέριμνας Ζώων.

Τονίζουν ότι «το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έχει συνειδητοποιήσει ότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές στην αντιμετώπιση των κατοικίδιων μέσα στις χώρες μέλη και ότι πρέπει να ληφθεί ανάλογη δράση για να ξεπεραστούν αυτές οι διαφορές και να αυξηθεί γενικά το επίπεδο φιλοζωίας.

Σύμφωνα με το άρθρο 13 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (2010) τα ζώα είναι συναισθανόμενα όντα, επομένως πρέπει και η Ε.Ε. να εναρμονιστεί και να εφαρμόσει πολιτικές που θα αποδεικνύουν του λόγου το αληθές σχετικά με την ευζωία των ζώων».

«Η παντελής έλλειψη προστασίας για τους σκύλους και τις γάτες αποτελεί ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα στην Ελλάδα. Τα Συμπεράσματα της Ε.Ε. αν εφαρμοστούν από τα σχετικά Υπουργεία, θα βελτιώσουν σε πολύ μεγάλο βαθμό την ευζωία των κατοικίδιων στην Ελλάδα», σχολίασε η Carol MCbeth, διευθύντρια του GAWF στην Ελλάδα.
ΠΗΓΗ:zougla.gr

ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΚΑ:

ΕΛΥΩΣΕ ΚΟΥΤΑΒΑΚΙ ΜΕ ΤΟ ΤΡΑΚΤΕΡ ΤΟΥ!!

Σοκαρισμένη είναι η κοινότητα της ευρύτερης περιοχής της Λαμίας από την αποτρόπαια πράξη ενός 73χρονου από την Ανθήλη, ο οποίος ήταν ιδιοκτήτες δύο κουταβιών, ηλικίας 5-6 εβδομάδων, τα οποία είχε σε περιφραγμένο χώρο.

Την προηγούμενη Τρίτη, ο 73χρονος έβγαλε το τρακτέρ με αποτέλεσμα τα κουτάβια να βρουν την ευκαιρία να βγουν από τον περιφραγμένο χώρο για να παίξουν.

Ο ηλικιωμένος προφανώς εκνευρίστηκε και, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, γκάζωσε το τρακτέρ και άρχισε να τα κυνηγά μέσα στα χωράφια...

Μπροστά στα έκπληκτα μάτια των γειτόνων δεν δίστασε να πατήσει εν ψυχρώ το ένα κουταβάκι με το τρακτέρ σκοτώνοντας το.

Αμέσως έκανε αναστροφή και κυνήγησε το άλλο, το οποίο όμως κατάφερε να ξεφύγει περνώντας τον αγροτικό δρόμο.

Οι γείτονες κάλεσαν την πρόεδρο του Φιλοζωικού Συλλόγου Φθιώτιδας, κ. Αγγελική Μπαρτσώκα, η οποία βρέθηκε αμέσως στο σημείο και κάλεσε την αστυνομία στην οποία υπέβαλε μήνυση κατά του 73χρονου.

Πηγή:lamiareport.gr

Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010

ΣΤΗΛΗ:ΕΙΔΗΣΕΙΣ/ΚΟΙΝΩΝΙΑ:ΓΙΝΑΜΕ ΔΙΕΘΝΩΣ ΡΕΖΙΛΙ!!!ΠΟΜΑΚΟΙ ΥΠΟΔΕΧΘΗΚΑΝ ΓΑΛΛΙΚΟ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΣΥΝΕΡΓΕΙΟ ΜΕ ΜΑΧΑΙΡΙΑ,ΡΟΠΑΛΑ,ΒΡΙΣΙΕΣ ΚΑΙ ΑΠΕΙΛΕΣ!!!

Του Γιώργου Διονυσόπουλου (Αναδημοσίευση από το περιοδικό Επίκαιρα)
«Ήταν μία από τις χειρότερες στιγμές που έχω ζήσει. Σκέφτηκα ότι δεν είναι δυνατόν να βρίσκομαι σε ευρωπαϊκό έδαφος.
Πως δεν μπορεί όλα αυτά να συμβαίνουν στην Ελλάδα. Τέτοιες σκηνές, τόσο φανατισμό και μίσος συναντά κανείς μόνο στο Ιράκ ή το Αφγανιστάν, όχι σε μία χώρα που είναι κράτος-μέλος της Ε.Ε. Και στη Γαλλία υπάρχουν μουσουλμάνοι, αλλά τέτοια φαινόμενα όπως αυτά που βίωσα στο μειονοτικό χωριό Θέρμες της Θράκης, δεν θα τα δεις να συμβαίνουν πουθενά μέσα στη γαλλική επικράτεια».
Με αυτά τα λόγια περιγράφει, μιλώντας στα «Επίκαιρα» την εξάωρη ομηρία της από φανατικούς μουσουλμάνους της μειονότητας στο χωριό Θέρμες στο νομό Ξάνθης, η δημοσιογράφος της εφημερίδας «Λιμπερασιόν» και ανταποκρίτρια του γαλλικού κρατικού τηλεοπτικού σταθμού «France 3» στην Αθήνα, Έφη Τσελίκα. Μαζί της και τρία μέλη του γαλλικού τηλεοπτικού συνεργείου που παρακολουθούσαν αμήχανα και φοβισμένα περισσότερα από 150 άτομα να τους βρίζουν σε μία άγνωστη γι' αυτούς γλώσσα, να τους φτύνουν και να τους προπηλακίζουν, χωρίς να μπορούν να καταλάβουν το γιατί. «Για μια στιγμή νόμισαν ότι βρίσκονταν στην Καμπούλ», ανέφερε η κ Τσελίκα, σπεύδοντας να προσθέσει ότι ήταν η πρώτη φορά στην καριέρα τους που ένιωθαν ένα τόσο μεγάλο πολιτισμικό σοκ.

Όλα ξεκίνησαν στα τέλη του περασμένου μήνα όταν και στο πλαίσιο ενός ταξιδιωτικού αφιερώματος, με χορηγία μάλιστα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το συνεργείο της εκπομπής «Λεωφόρος της Ευρώπης» που μεταδίδεται κάθε εβδομάδα από τον τηλεοπτικό σταθμό «France 3», αποφάσισε να επισκεφθεί τα Πομακοχώρια στον ορεινό όγκο της Ξάνθης, προκειμένου να αναδείξει σε ένα ρεπορτάζ τεσσάρων μόλις λεπτών την πολιτισμική κουλτούρα της περιοχής. Τέσσερα λεπτά που στην πορεία όμως φάνηκαν στο συνεργείο του γαλλικού καναλιού σαν ένας ολόκληρος αιώνας.
Όμηροι του πλήθουςΈνας ολόκληρος μηχανισμός στην ευρύτερη περιοχή, που έχει στηθεί με ευθύνη και του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής, κινητοποιήθηκε μέσα σε χρόνο - ρεκόρ, κρατώντας επί έξι συνεχείς ώρες τους Γάλλους σε ομηρία. Εκατοντάδες άνθρωποι ξεφύτρωσαν στην κυριολεξία από το πουθενά εγκλωβίζοντας το τηλεοπτικό συνεργείο μέσα στο αυτοκίνητο που το μετέφερε, απειλώντας ταυτόχρονα με τσεκούρια, μαχαίρια και ρόπαλα, τα μέλη του ότι θα τους «κόψουν τα κεφάλια» και όλα αυτά υπό το. άγρυπνο βλέμμα 10 περίπου ελλήνων αστυνομικών οι οποίοι παρακολουθούσαν χωρίς να κάνουν απολύτως τίποτα για να σταματήσουν όλα όσα εξωπραγματικά συνέβαιναν.
Δίπλα σε αυτούς, κοινοτάρχες και δημοτικοί σύμβουλοι από τα γύρω χωριά, οι οποίοι είχαν επίσης καταφθάσει μέσα σε διάστημα λίγης μόλις ώρας στις Θέρμες, με την πλειονότητά τους να δυναμιτίζει ακόμη περισσότερο το φανατισμό του πλήθους εναντίον των γάλλων.
«Καμία Αρχή, δεν έπαιξε το ρόλο της ως Αρχή. Κανείς δεν επιχείρησε να επιβάλει το νόμο και τη τάξη. Είμασταν στην κυριολεξία στο έλεος του όχλου» τονίζει η κ. Τσελίκα προσθέτοντας ότι για όλο αυτό το διάστημα ένιωθε σαν να βρίσκεται σε μία χώρα «εκτός δικαίου».
Από την πρώτη στιγμή που το γαλλικό τηλεοπτικό συνεργείο έφτασε στις Θέρμες, συνοδευόμενο από τον πρόεδρο του Πανελλήνιου Συλλόγου Πομάκων Ιμάμ Αχμέτ, ήρθε αντιμέτωπο με μία πρωτόγνωρη εχθρότητα από την πλευρά του τοπικού πληθυσμού. Στο πρώτο μόλις πλάνο που επιχείρησε να τραβήξει το συνεργείο, έκανε την εμφάνισή της, σύμφωνα με την κ. Τσελίκα, «μία μαυροντυμένη γυναίκα ντυμένη με την παραδοσιακή αράβικη φορεσιά που άφηνε ακάλυπτο μόνο το πρόσωπο και ξεκίνησε να μας βρίζει με χυδαία λόγια, λέγοντας ότι εδώ είναι Τουρκία!
Σε κλάσματα δευτερολέπτων μαζεύτηκαν γύρω της πάνω από 150 άτομα, τα οποία ξεπετάχτηκαν μέσα από ένα παρακείμενο τζαμί. Απαίτησαν να τους δείξουμε τα πλάνα που είχαμε τραβήξει για να δουν εάν μέσα εμφανίζονταν τα παιδιά του σχολείου που εκείνη την ώρα έπαιζαν στην αυλή του, η οποία όμως δεν ήταν παρά ένας δρόμος όπου περνούσαν συνεχώς αυτοκίνητα. Την ίδια στιγμή μία ομάδα από αυτούς κύκλωσε το αυτοκίνητο του συνεργείου και με απειλές μας ζητούσαν να τους δείξουμε τα πλάνα που είχαμε τραβήξει.

Μπήκαμε στο αυτοκίνητο προκειμένου να προφυλαχτούμε, αφού φοβηθήκαμε ακόμη και για την ίδια μας την ζωή, εξαιτίας του μένους του πλήθους. Μαζί τους κουβαλούσαν τσεκούρια και μαχαίρια οι άνδρες και ρόπαλα οι γυναίκες» σημειώνει η κ. Τσελίκα.

Ο αστυνομικός με το ροζ μπλουζάκι

Η συνέχεια θα έκρυβε όμως ακόμη χειρότερες εκπλήξεις για τα μέλη του γαλλικού τηλεοπτικού συνεργείου. «Επικοινωνήσαμε με την αστυνομία και σε λίγα λεπτά εμφανίστηκε ένας άνδρας ο οποίος φορούσε ένα ροζ μπλουζάκι και μας συστήθηκε ως αστυνομικός, χωρίς όμως να προσφέρει καμία ουσιαστική βοήθεια» τονίζει η ελληνογαλίδα δημοσιογράφος.
Λίγη ώρα μετά, σαν να είχαν ειδοποιηθεί από ένα αόρατο τηλεφωνικό κέντρο, στην πλατεία των Θερμών φθάνει, με κάθε είδους μέσο, πλήθος κόσμου από τα γύρω χωριά, Μελίβια, Εχίνο, Κοτύλη, Δημάριο. Το πλήθος πλέον ελέγχεται δύσκολα. Ουρλιάζει και απειλεί να λυντσάρει τα μέλη του τηλεοπτικού συνεργείου του «France 3».
Περισσότερα από 700 άτομα πλέον είχαν μαζευτεί γύρω από τους γάλλους, οι οποίοι από το πουθενά βρέθηκαν να πρωταγωνιστούν σε ένα σκηνικό που όμοιό του συναντά κανείς στα χωριά και τις πόλεις των Ταλιμπάν.
Εν ριπή οφθαλμού στην περιοχή έφτασαν το τουρκικό τηλεοπτικό κανάλι ΤRT, οι υπεύθυνοι των εφημερίδων MILLET και BIRLIK, ο δήμαρχος Μύκης Μεχμέτ Αγγά, ο αντινομάρχης Μεμίς Τουρκές, ο Μουσταφά Τσουκάλ και οι πρόεδροι όλων των γύρω χωριών. «Μας ζήτησαν να βγάλουμε την κασέτα μέσα από την κάμερα και να τους δείξουμε τι είχαμε τραβήξει. Εγώ αρνήθηκα και τους είπα ότι σύμφωνα με την δεοντολογία και τους νόμους του ελληνικού κράτους κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει μόνο παρουσία εισαγγελέα ή άλλων θεσμικών παραγόντων του ελληνικού κράτους και σίγουρα όχι υπό καθεστώς βίας και απειλές εναντίον της ζωή μας.
Δεν καταλάβαιναν τίποτα. Απειλούσαν ότι εάν δεν τους δίναμε την κασέτα δεν θα μας άφηναν να φύγουμε. Ένας μάλιστα από τους προέδρους που ήταν μαζεμένοι εκεί μου είπε επί λέξει πως έπρεπε να πάμε σε αυτόν πριν κάνουμε το οτιδήποτε, προκειμένου εν συνεχεία εκείνος να υποδείξει σε αυτούς με τους οποίους συνομιλήσαμε τι θα έπρεπε να πουν.
Σκέφτηκα ότι δεν μπορεί να συμβαίνουν αυτά σε μία χώρα που θέλει να λέγεται ελεύθερη. Αντιμετωπίζαμε ένα καθεστώς κράτους εν κράτη. Το κλίμα τρόμου δε, ήταν τέτοιο που κάθε φορά που επιχειρούσαμε να βγούμε από το αυτοκίνητο μας, -όπου και όλες αυτές τις ώρες μας είχαν εγκλωβισμένους - προκειμένου να διαπραγματευτούμε μαζί τους μας έλουζαν με βρισιές και μας έφτυναν. Έκαναν σαν δαιμονισμένοι. Μείναμε έξι ώρες εκεί και μας πρόσφεραν ένα ποτήρι νερό μόνο όταν ολοκληρώθηκαν οι σχετικές διαπραγματεύσεις» αναφέρει η κ Τσελίκα.

Οι απεσταλμένοι του τουρκικού Προξενείου

Είναι η στιγμή που στο χωριό κάνει την εμφάνισή του ένας άτυπος μάλλον απεσταλμένος του τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής, μαζί με έναν δικηγόρο. Ο μεν πρώτος εμφανίζεται να έχει ειδικότητα στις κάμερες, αφού εκτός από την κασέτα ζητάει να ελέγξει και την ίδια την τηλεοπτική κάμερα θεωρώντας ότι μπορεί ενδεχομένως να έχουν καταγραφεί εικόνες στην εσωτερική της μνήμη, όπως και τελικά γίνεται. Η προβολή είναι δημόσια και γίνεται κάτω από τις απειλές και τα ουρλιαχτά του φανατισμένου πλήθους.

Από την πλευρά του ο δικηγόρος έχοντας ήδη έτοιμο ένα έγγραφο το οποίο βγάζει μέσα από την τσάντα του, το δείχνει στην κ Τσελίκα και της ζητάει να το υπογράψει. «Νόμιζε ότι δε ξέρω να διαβάζω ελληνικά και είχε γράψει ένα ολόκληρο κατεβατό. Το διάβασα και μου σηκώθηκε η τρίχα από αυτά που έγραφε. Δεν υπήρχε περίπτωση με τίποτα να βάλω την υπογραφή μου σε κάτι τέτοιο. Πήρα ένα στυλό και έσβησα τα πάντα από ένα σημείο και κάτω. Άφησα μόνο τη φράση ότι στα πλάνα μας δεν είχαμε τραβήξει και δεν επρόκειτο να δείξουμε τα παιδιά του σχολείου» συνεχίζει τη διήγησή της η κ Τσελίκα.

Σαν σκηνή βγαλμένη μέσα από αμερικανική κινηματογραφική ταινία, στο χωριό μιάμιση ώρα περίπου μετά την έναρξη του επεισοδίου έφτασαν περιπολικά οχήματα της αστυνομίας από την Ξάνθη. Η διαδικασία απεγκλωβισμού του γαλλικού τηλεοπτικού συνεργείου είχε μόλις ξεκινήσει. Οι σχετικές διαπραγματεύσεις «απεγκλωβισμού των ομήρων» θα κρατήσουν πάνω από τέσσερις ώρες. Συνοδεία περιπολικών μπρος και πίσω, το αυτοκίνητο που μετέφερε τους γάλλους πήρε το δρόμο της επιστροφής προς τον πολιτισμό.

«Έπρεπε να μας είχατε ειδοποιήσει ότι θα ανεβαίνατε να κάνετε ρεπορτάζ στα χωριά που κατοικούν οι μουσουλμάνοι» ήταν η φράση με την οποία υποδέχτηκε την κ. Τσέλικα ο επικεφαλής των αστυνομικών. «Είναι μία ελεύθερη χώρα η Ελλάδα ή όχι; Εφόσον είναι, τότε ο δημοσιογράφος μπορεί και πρέπει να κάνει την δουλειά του οπουδήποτε χωρίς να χρειάζεται γι αυτό άδεια της αστυνομίας» ήταν η απάντηση της ελληνογαλλίδας δημοσιογράφου.
Ενδιαφέρον για όσα συνέβησαν στους γάλλους υπηκόους και εξηγήσεις για το θέμα ζήτησε από την ελληνική πλευρά και το γαλλικό Προξενείο Θεσσαλονίκης, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες στη Ξάνθη προτίθεται να μεταβεί και ο γάλλος πρόξενος κ. Κριστιάν Τιμονιέ.
Επρόκειτο βεβαίως για ένα περιστατικό το οποίο καταδεικνύει αφενός ότι η κατάσταση στα χωριά που κατοικεί η μουσουλμανική μειονότητα έχει ξεφύγει από τον έλεγχο του ελληνικού κράτους, αφετέρου κάνει σαφές την τεράστια επιρροή που ασκεί στην περιοχή το τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής. Το εντυπωσιακό είναι ότι τέτοιου είδους περιστατικά αφορούν μόνο τα ελληνικά ή ξένα τηλεοπτικά συνεργεία που επιχειρούν να τραβήξουν εικόνες από την περιοχή και όχι τα τουρκικά ΜΜΕ που τριγυρνούν συνεχώς στα χωριά της μειονότητας σε Ξάνθη και Κομοτηνή κάνοντας προπαγάνδα και προβάλλοντας την τουρκική γλώσσα και κουλτούρα.
Εξάλλου μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι σε όλα αυτά τα χωριά τα μόνο κανάλια που «πιάνουν» οι τηλεοπτικοί δέκτες, είναι τα τουρκικά. Να σημειώσουμε ότι στα Πομακοχώρια ένας μεγάλος αριθμός Πομάκων διαφωνεί με τις πρακτικές του τουρκικού προξενείου, ζητώντας να σταματήσει να τους διδάσκεται με το ζόρι στα σχολεία η τουρκική γλώσσα, αφού δεν είναι η γλώσσα τους. Η στάση της Πολιτείας στο συγκεκριμένο αίτημα, είναι ανάλογη με τη στάση που τήρησε η ελληνική αστυνομία στο παραπάνω περιστατικό. Απλά παρακολουθεί «νίπτοντας τα χείρας της».
ΠΗΓΗ:tromaktiko.blogspot.com
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΚΡΑΧΤΗ:
ΓΙΝΑΜΕ ΔΙΕΘΝΩΣ ΡΕΖΙΛΙ!!!ΟΙ ΠΟΜΑΚΟΙ(ΠΟΥ ΟΠΩΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΔΕΙΧΝΟΥΝ,ΜΟΝΟ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ!!!)ΥΠΟΔΕΧΘΗΚΑΝ ΓΑΛΛΙΚΟ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΣΥΝΕΡΓΕΙΟ ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΕΚΠΟΜΠΗΣ,ΜΕ ΜΑΧΑΙΡΙΑ,ΡΟΠΑΛΑ,ΒΡΙΣΙΕΣ ΚΑΙ ΑΠΕΙΛΕΣ!!
ΕΦΤΑΣΑΝ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΟΥΝ ΟΤΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΚΟΨΟΥΝ ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ!!!
ΑΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΕΝΟΥΝ ΕΚΕΙ,ΘΑ ΣΕΒΟΝΤΑΙ-ΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΑΡΕΣΕΙ,ΕΙΤΕ ΟΧΙ-ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ!!
ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ(ΨΥΧΗΤΕ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙ!!)ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ,ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΑΡΜΟΔΙΟ/ΥΠΕΥΘΗΝΟ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΘΕΣΗ!!!
ΝΑ ΔΩΘΟΥΝ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ!!!
ΝΑ ΑΠΟΔΩΘΕΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ!!!
ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΛΕΝΕ:"ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΡΚΙΑ!"ΕΝΩ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΔΑΦΟΣ!!!
ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΔΑΦΟΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ ΝΑ ΤΗΡΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ!!!
ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΥΤΟΔΙΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΑΡΜΟΔΙΟΙ!!!
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΧΩΡΙΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΠΡΙΝ ΚΑΝΕΙ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΤΟ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΣΥΝΕΡΓΕΙΟ,ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΣΥΝΝΕΝΟΗΘΟΥΝ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΙ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΘΑ ΣΥΝΟΜΙΛΟΥΣΑΝ ΤΙ ΝΑ ΠΟΥΝ!!
ΔΗΛΑΔΗ ΚΑΜΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΛΟΓΟΥ!!!ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΤΙ ΘΑ ΠΟΥΝ ΟΣΟΙ ΕΜΦΑΝΙΣΤΟΥΝ ΣΤΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ!!!
ΚΑΤΑΦΟΡΑ ΠΑΡΑΝΟΜΟ ΑΥΤΟ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΥΣΧΙΟΥΝ ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΕΚΕΙ!!!
ΑΝ ΔΕΝ ΣΕΒΕΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΝΑ ΦΥΓΕΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΤΕ ΣΤΗΝ ΚΩΛΟΤΟΥΡΚΙΑ ΣΑΣ!!!

Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

ΣΤΗΛΗ:ΚΟΙΝΩΝΙΑ:ΖΗΤΕΙΤΕ ΕΛΠΙΣ!!!ΜΙΑ 25ΧΡΟΝΗ ΚΟΠΕΛΑ ΚΥΝΔΙΝΕΥΕΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΑΝ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ!ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ ΤΗΝ ΡΕΤΙΤΙΟΝ!!

Αναδημοσιευση απο τον Τρυποκαρυδο( http://trupokarudos.blogspot.com ):
Την ιστορία της Μαρίας Δημητρίου θα τη γνωρίζετε όλοι από προηγούμενη ανάρτηση http://trupokarudos.blogspot.com/2010/10/blog-post_30.html.


Το νέο είναι το εξής: η Μαρία πρέπει να μεταβεί για θεραπεία στην Αμερική μέσα στις επόμενες 2 εβδομάδες διαφορετικά υπάρχει άμεσος κίνδυνος να τη χάσουμε.

Ακολουθεί το κείμενο της επιστολής που θα σταλεί στον Υπουργό Υγείας της Κυπριακής Δημοκρατίας την οποία θέλω να υπογράψετε όλοι σας και να τη προωθήσετε σε όσους περισσότερους μπορείτε ώστε να την υπογράψουν.
Στόχος είναι 10.000 υπογραφές το εικοσιτετράωρο!
Βοηθήστε ώστε να το πετύχουμε και να σταλεί η επιστολή το συντομότερο δυνατό.

Αξιότιμε κ. Υπουργέ Υγείας της Κυπριακής Δημοκρατίας.
κ Χρίστο Πατσαλίδη


Δεν γνωρίζω εάν η περίπτωσή της Μαρίας Δημητρίου σας είναι γνωστή, ή αν οι επιστολές που σας έστειλε η μητέρα της δεν έφτασαν ποτέ στα χέρια σας, όπως και ή ίδια δεν κατάφερε ποτέ ως τώρα να σας συναντήσει. Παίρνω το θάρρος να σας πω πως η Μαρία πεθαίνει και αυτό δεν είναι αστείο! Δεν υπάρχει πια χρόνος! Ή θα νοσηλευθεί στη Mayo Clinic ή απλά θα χάσει τη ζωή της.


Η Μαρία πάσχει από μια σπάνια ασθένεια που λέγεται "Neurobehcet's disease", ουσιαστικά από μια ασθένεια που δημιουργεί πλήθος άλλων ασθενειών και αναπηριών.


1. Ρευματοειδής αρθρίτιδα
2. Σκλήρυνση κατά πλάκας
3. Επιληπτικές κρίσεις
4. Crohn's disease
5. Αναιμία

Επίσης έχει τις ακόλουθες αναπηρίες

1. απώλεια όρασης στο αριστερό μάτι και μειωμένη όραση στο δεξί μάτι
2. μερική απώλεια ακοής
3. αρκετά μειωμένη γεύση και οσμή
4. εξαιρετικά μειωμένη ούρηση γιατί αφού τη χτύπησε και νευρολογικά, ο εγκέφαλος της δεν έχει τη δυνατότητα να δώσει εντολές για σωστές λειτουργίες του σώματος. εξαιτίας της μειωμένης ούρησης, αναγκαστικά μαζεύονται όλα τα υγρά γύρω από την καρδιά, τους πνεύμονες και γύρω στα νεφρά (υδρονεφρωση)... Λύση για να μπορεί να βγάζει τα ούρα της, όπως φαίνεται δεν υπάρχει. Δοκίμασε με καθετήρα, αλλά η συνεχής χρήση του της δημιούργησε καρκίνο στην ουροδόχο κύστη που ήδη ξεκίνησε. Επίσης, δεν μπορεί να τραφεί φυσιολογικά επειδή μαζεύονται πολλά υγρά σε όλο το σώμα και μονίμως νιώθει φουσκωμένη με γεμάτο στομάχι, με αποτέλεσμα να έχει πάθει υποσιτισμό. Αν γεμίσει το στομάχι της με ένα πιάτο φαγητό όπως ένας φυσιολογικός άνθρωπος αμέσως θα κάνει εμετό. Έφτασε στο σημείο να παίρνει τα φάρμακα της (συμπεριλαμβάνοντας και τα χημειοθεραπευτικα) σχεδόν με άδειο στομάχι. Τρέφεται με ελάχιστη υγιεινή τροφή και με πολλά συμπληρώματα διατροφής. Οι νεφρολόγοι και οι ουρολόγοι της είπαν πως αν δεν χρησιμοποιεί καθετήρα καθημερινά, ή αν δε βάλει χειρουργικά μόνιμο (που κάθε 2 μήνες θα πρέπει να επεμβαίνουν για να τον αλλάζουν) σύντομα θα πάθει νεφρική ανεπάρκεια.

5. Η καρδιά της είναι πιο μεγάλη από το φυσιολογικό λόγω των ταχυκαρδιών που προέρχονται από πολλούς παράγοντες, και οι πνεύμονες της έχουν μικρύνει (χρησιμοποιεί κάποιες φορές οξυγόνο λόγω χαμηλής οξυγόνωσης), επίσης από πολλούς παράγοντες.

6. Το εγκεφαλονωτιαίο υγρό και το σπονδυλικό έχουν φλεγμονή. Πάσχει δηλαδή από χρόνια εγκεφαλίτιδα και λαμβάνει αντιβιοτικά, παυσίπονα και διάφορα δηλητήρια όπως πεθιδινη (ενέσιμα), κάθε 4 ώρες, (λόγω πονοκεφάλου) για να μπορεί να σηκωθεί από το κρεβάτι. Πολλές φορές ούτε και αυτά βοηθούν με αποτέλεσμα τις λιποθυμιές και τις κωματώδεις καταστάσεις. Αφού λοιπόν υπάρχει αυτό το πρόβλημα στο κεφάλι το ενδοκρανιακο υγρό διαμαρτύρεται και έτσι κάνει ενδοκρανιακη πίεση. Εκτός από την ασθένεια που κάνει αυτά τα συμπτώματα υπάρχουν και στο κεφάλι της κάτι καρκινώματα κοντά στην υπόφυση, τα οποία εγχείρησε στα 16 της στο Λονδίνο. Τότε ο γιατρός της είπε πως δεν θα ξανά εμφανιστούν αλλά μια εβδομάδα μετά ξανά εμφανίστηκαν και υπάρχουν μέχρι τώρα και κάνουν και αυτά πολύ καλά την δουλειά τους...

7. Οι πιο πρόσφατες εξετάσεις της Μαρίας έδειξαν πως οι όγκοι που εμφανίστηκαν στη κοιλιά της είναι κακοήθεις! Επίσης, οι γιατροί στην Κύπρο έχουν ξεκαθαρίσει πως δεν μπορούν να κάνουν κάτι για το κεφάλι, για τον όγκο - αδένωμα στην υπόφυση, αφού πρόκειται για ένα σπάνιο είδος όγκου. Της ξεκαθάρισαν επίσης πως ούτε για τους όγκους στην κοιλιά μπορούν να κάνουν κάτι, και οι μεταστάσεις ξεκίνησαν.

Μόνη λύση ώστε να παραμείνει στη ζωή η Μαρία είναι να μεταφερθεί για νοσηλεία και θεραπεία στην Αμερική στη Mayo Clinic, μια και μονάχα εκεί μπορούνα να αντιμετωπίσουν ένα τόσο δύσκολο περιστατικό. Διαφορετικά μια ζωή θα χαθεί. Η Μαρία γεννήθηκε στις 13 Ιουλίου του 1985, είναι μόλις 25 ετών και αντί να χαίρεται τη ζωή είναι μονίμως νοσηλευόμενη κάνοντας αποτυχημένες θεραπείες και περιμένοντας το θάνατο. Θα το θέλατε αυτό για την κόρη σας, την αδερφή σας, τη σύντροφό σας, τη κολλητή σας φίλη, τη γειτόνισσα σας, την ανιψιά σας ή για οποιονδήποτε άνθρωπο; Εγώ πάντως δεν το θέλω! Δεν της αξίζει! Και είναι κρίμα επειδή δεν έχει 200.000- 300.000 δολάρια, που είναι τα έξοδα για τις θεραπείες στην συγκεκριμένη κλινική η Μαρία να μην επιβιώσει. Όχι, η ανθρώπινη ζωή είναι ανεκτίμητη και δεν κοστολογείται.

Εγώ η Ευαγγελία Πακάκη , όλοι αναγνώστες του ιστολογίου μου http://trupokarudos.blogspot.com, και όλοι οι φίλοι από την Ελλάδα, την Κύπρο και από αλλού που συνυπογράφουμε αυτή την επιστολή

ΖΗΤΑΜΕ:

1. ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΡΜΟΔΙΟΙ ΚΡΑΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΝΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΛΥΨΟΥΝ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ ΠΟΣΟΥ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΝΟΣΗΛΙΑ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ MAYO CLINIC KAI AYTO NA ΓΙΝΕΙ ΑΜΕΣΑ ΠΡΙΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ.

2. ΝΑ ΜΕΤΑΦΕΡΘΕΙ ΓΙΑ ΝΟΣΗΛΙΑ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ Η ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ 2 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ.

Μη ξεχνάτε πως στη θέση της Μαρίας θα μπορούσε να είναι ένας δικός σας άνθρωπος.

Ελπίζω να ευαισθητοποιηθείτε και να δράσετε άμεσα!

Σας ευχαριστούμε για την προσοχή σας.

ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ ΟΛΟΙ ΕΔΩ :
http://www.gopetition.com/petition/40743.html

Ο"ΚΡΑΧΤΗΣ"σας απευθηνει εκλησση:Υπογραψτε αμεσα την petition.
Ειναι ζητημα ζωης και θανατου κυριολεκτικα.
Προωθηστε το παντου!Σε φιλους,γνωστους,συγγενεις,συναδελφους στην δουλεια.Οπουδηποτε!!!

Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

ΣΤΗΛΗ:ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ:37 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ-ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

17/11/2010
37 χρονια πολυτεχνειο.Συμμετεχοντας με τον τροπο του,ο"Κραχτης"συνεχιζει το αφιερωμα στο πολυτεχνειο με τα ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ:

ΕΝΑ ΤΟ ΧΕΛΙΔΟΝΙ-ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ(ΠΟΙΗΣΗ-ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ,ΜΟΥΣΙΚΗ-ΜΙΚΗΣ ΘΕΩΔΟΡΑΚΗΣ):

ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΗΛΙΕ ΝΟΗΤΕ-ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ(ΠΟΙΗΣΗ-ΟΔ.ΕΛΥΤΗΣ,ΜΟΥΣΙΚΗ-ΜΙΚΗΣ ΘΕΩΔΟΡΑΚΗΣ):

ΘΑ ΣΗΜΑΝΟΥΝ ΟΙ ΚΑΜΠΑΝΕΣ-ΓΡ.ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ(ΠΟΙΗΣΗ-ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ,ΜΟΥΣΙΚΗ:ΜΙΚΗΣ ΘΕΩΔΟΡΑΚΗΣ):

ΟΤΑΝ ΣΦΙΓΓΟΥΝ ΤΟ ΧΕΡΙ-ΜΙΚΗΣ ΘΕΩΔΟΡΑΚΗΣ(1974-ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ,ΒΙΝΤΕΟ-ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ):

ΤΟ ΓΕΛΑΣΤΟ ΠΑΙΔΙ-ΜΑΡΙΑ ΦΑΡΑΝΤΟΥΡΗ(1974,ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ):

ΤΟ ΣΦΑΓΕΙΟ(Ο ΑΝΔΡΕΑΣ)-ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ:

ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ-ΜΙΚΗΣ ΘΕΩΔΟΡΑΚΗΣ:

ΜΑΛΑΜΑΤΕΝΙΑ ΛΟΓΙΑ-ΓΑΡΓΑΝΟΥΡΑΚΗΣ,ΧΑΛΚΙΑΣ,ΝΙΚΟΛΑΟΥ(ΣΤΙΧΟΙ:ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ):

ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΥΟ-ΜΙΚΗΣ ΘΕΩΔΟΡΑΚΗΣ:

ΚΡΑΤΗΣΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ(ΠΟΙΗΣΗ:ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ)-ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΩΡΟΔΙΑ ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΥΠΑΛΔΟΥ:

ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΑΙΜΑΤΑ-ΧΩΡΟΔΙΑ ΜΟΥΣΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΑΛΙΜΟΥ:

ΑΝΟΙΓΩ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΜΟΥ-ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ(ΠΟΙΗΣΗ:ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ/ΜΟΥΣΙΚΗ:ΜΙΚΗΣ ΘΕΩΔΟΡΑΚΗΣ):

Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

ΣΤΗΛΗ:ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ:ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ:"Ο ΔΡΟΜΟΣ ΕΙΧΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ"-ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΜΑΝΟ ΛΟΙΖΟ

Συνεχιζοντας τις αναρτησεις στα πλαισια των εκδηλωσεων για την επετειο του Πολυτεχνειου,ο"ΚΡΑΧΤΗΣ"κανει σημερα αφιερωμα στον Μανο Λοιζο...
Ενα αφιερωμα με γενικο τιτλο"Ο ΔΡΟΜΟΣ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ"....

Α'ΜΕΡΟΣ-ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ:

Ο Μάνος Λοΐζος ήταν Κύπριος μουσικός, συνθέτης, στιχουργός και τραγουδιστής. Γεννήθηκε στις 22 Οκτωβρίου του 1937 στην Αλεξάνδρεια και πέθανε σε νοσοκομείο στη Μόσχα, στις 17 Σεπτεμβρίου 1982.
Είχε κυπριακή καταγωγή [1] (ο πατέρας του, Ανδρέας Λοΐζου, καταγόταν και ήταν κάτοικος των Αγιών Βαβατσινιάς[2] -χωριό της Λάρνακας Κύπρου- και η μητέρα του, Δέσποινα Μανάκη, καταγόταν από τη Ρόδο). Το σπίτι στο οποίο έζησε ο πατέρας του υπάρχει ακόμη, η δε Κοινότητα του χωριού θέλοντας να τιμήσει τον μεγάλο αυτό μουσικοσυνθέτη, ανήγειρε στην είσοδο του χωριού ένα σεμνό μνημείο, στη μνήμη του, όπου αναγράφονται τα εξής: "Μάνος Λoΐζος 1937-1982, μουσικοσυνθέτης, καταγωγή Αγίοι Βαβατσινιάς".
Ήταν μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας και αγωνίστηκε για τα δικαιώματα της εργατικής τάξης. Τα τραγούδια του λιτά και έντεχνα, συνδέθηκαν άμεσα με τις λαϊκές μάζες. Πολιτικά στρατευμένος καλλιτέχνης στα χρόνια της Χούντας και της μεταπολίτευσης, ακολούθησε την ποιότητα στο ελληνικό τραγούδι που χάραξαν ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Μάνος Χατζιδάκις.
Συνεργάστηκε με τον Λευτέρη Παπαδόπουλο, τον Φώντα Λάδη και τον Γιάννη Νεγρεπόντη στους στίχους και με τους ερμηνευτές Χάρις Αλεξίου, Γιώργο Νταλάρα, Γιάννη Καλαντζή, Δήμητρα Γαλάνη κ.ά. Τελευταίος δίσκος του ήταν τα "Γράμματα στην Αγαπημένη" σε στίχους του Τούρκου ποιητή Ναζίμ Χικμέτ με απόδοση στα ελληνικά του Γιάννη Ρίτσου.
To 2007 χαρακτηρίστηκε από το μουσικό χώρο ως έτος Μάνου Λοΐζου τιμώντας τα 70 χρόνια από τη γέννηση του και τα 25 χρόνια από το θάνατο του.

Δισκογραφία

1968 Ο σταθμός (ΜΙΝΟS)
1970 Θαλασσογραφίες (ΜΙΝΟS)
1971 Ευδοκία (ΜΙΝΟS)
1972 Να 'χαμε τι να 'χαμε... (ΜΙΝΟS)
1974 Τραγούδια του δρόμου (ΜΙΝΟS)
1974 Καλημέρα ήλιε (ΜΙΝΟS)
1975 Τα νέγρικα (ΜΙΝΟS)
1976 Τα τραγούδια μας (ΜΙΝΟS)
1979 Πρώτες εκτελέσεις (ΜΙΝΟS)
1979 Τα τραγούδια της Χαρούλας (ΜΙΝΟS)
1980 Για μια μέρα ζωής (ΜΙΝΟS)
1983 Γράμματα στην αγαπημένη (ΜΙΝΟS)
1985 Ο δρόμος του Μάνου (ΜΙΝΟS)
1985 Αφιέρωμα από το Ολυμπιακό στάδιο
1992 Οι μπαλάντες του Μάνου (ΜΙΝΟS)
1995 Κάτω από ένα κουνουπίδι (Μεσόγειος)
1997 Ενθύμιο Τρυφερότητας
2002 Εκτός Σειράς. Σαράντα σκόρπιες ηχογραφήσεις
2003 Τα τραγούδια του Σεβάχ
2007 Αφιέρωμα στον Μάνο Λοίζο (Χαρις Αλεξιου)
Β'ΜΕΡΟΣ-ΒΙΝΤΕΟ(ΑΠΟ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ):

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΕΙΧΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ-ΜΑΝΟΣ ΛΟΙΖΟΣ(ΠΙΑΝΟ),ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ/ΜΑΡΙΖΑ ΚΩΧ(ΕΡΜΗΝΕΙΑ):

ΤΣΕ ΓΚΟΥΕΒΑΡΑ-ΜΑΝΟΣ ΛΟΙΖΟΣ:

ΤΡΙΤΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ(Ο ΠΕΤΡΟΣ,Ο ΓΙΟΧΑΝ ΚΙ Ο ΦΡΑΝΤΣ)-ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ:

Ο ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ(ΤΟ ΕΜΒΑΤΗΡΙΟ)-ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ:

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΗΛΙΕ-ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ,Γ.ΝΤΑΛΑΡΑΣ,Χ.ΑΛΕΞΙΟΥ,Δ.ΓΑΛΑΝΗ(ΑΓΝΟΗΣΤΕ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ,Η ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΑ!):

ΤΟ ΑΚΚΟΡΝΤΕΟΝ-ΜΑΝΟΣ ΛΟΙΖΟΣ:

Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010

ΣΤΗΛΗ:ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ:37 ΧΡΟΝΙΑ"ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ".ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΞΥΛΟΥΡΗ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ.

37 χρονια"ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ!
37 χρονια απο την πτωση της Χουντας και του φασισμου!!!
Ο"Κραχτης"συμμετεχοντας με τον τροπο του στις τριημερες εκδηλωσεις για την επετειο του πολυτεχνειου κανει σημερα-για αρχη-ενα αφιερωμα στον Αρχαγγελο της Κρητης,στον Νικο ξυλουρη που μαζι με τους εγκλεισμενους-στο πολυτεχνειο-φοιτητες τραγουδησε το"Ποτε θα κανει ξαστερια".
Παμε λοιπον:
Α μερος-βιογραφια:

Ο Νίκος Ξυλούρης ή Ψαρονίκος, (7 Ιουλίου 1936 - 8 Φεβρουαρίου 1980) γεννήθηκε το 1936, στο ορεινό χωριό Ανώγεια του Ρεθύμνου της Κρήτης από οικογένεια με μουσική παράδοση και πολλούς λυράρηδες. Στα πέντε του χρόνια, όταν οι Γερμανοί έκαψαν το χωριό του, ξεριζώθηκε απο τον τόπο του μαζί με τους υπόλοιπους κατοίκους, οι οποίοι μεταφέρθηκαν σε χωριό της επαρχίας Μυλοποτάμου όπου παρέμειναν μέχρι και την απελευθέρωση της Κρήτης. Αδέλφια του είναι οι επίσης γνωστοί μουσικοί της Κρητικής μουσικής ο Αντώνης Ξυλούρης Ψαραντώνης και ο Γιάννης Ξυλούρης Ψαρογιάννης .

Η λύρα

Σε νεαρή ακόμα ηλικία με τη βοήθεια του δασκάλου του κατάφερε να πείσει τον πατέρα του να του αγοράσει την πρώτη του λύρα και πολύ γρήγορα άρχισε να παίζει σε γάμους και πανηγύρια. Στα 17 του αποφάσισε να μετακομίσει στο Ηράκλειο και έπιασε δουλειά στο νυχτερινό κέντρο "Κάστρο". Τα πράγματα όμως δεν ήταν όπως τα περίμενε γιατί βρέθηκε αντιμέτωπος με τη "μόδα" της Ευρωπαϊκής μουσικής, κάτι τελείως ξένο για αυτόν. Τα έσοδα του μόλις και μετα βίας έφταναν να τον συντηρήσουν και πέρασε δύσκολες εποχές.

Επιστροφή στην Κρήτη

Γνώρισε την Ουρανία Μελαμπιανάκη, στις 21 Μαΐου του 1958 παντρεύτηκαν και τον ίδιο Σεπτέμβρη μετακόμισαν στο Ηράκλειο Κρήτης. Σιγά σιγά οι Κρητικοί άρχισαν να τον στηρίζουν και να οργανώνουν γλέντια για να τον ακούν να παίζει. Έτσι άρχισε να γίνεται γνωστός και το Νοέμβριο του 1958 ηχογράφησε τον πρώτο του δίσκο με τίτλο "Μια μαυροφόρα που περνά". Ο δίσκος αγαπήθηκε από το κοινό κι έτσι ο Νίκος ηχογράφησε κι άλλα τραγούδια σε δίσκους των 45 στροφών. Το 1960 γεννήθηκε ο γιός του Γιώργος και το 1966 η κόρη του Ρηνιώ. Την χρονιά της γέννησης τη κόρης του κέρδισε και το πρώτο βραβείο σε ένα φεστιβάλ μουσικής στο Σαν-Ρέμο παίζοντας με τη λύρα του ένα συρτάκι. Την επόμενη χρονιά άνοιξε στο Ηράκλειο το μουσικό κέντρο "Ερωτόκριτος" και πλέον δεν ανησυχεί για την επιβίωση του.

Η αναγνώριση του στην Αθήνα

Το 1969 ηχογράφησε με μεγάλη επιτυχία το δίσκο "Ανυφαντού" και λίγους μήνες αργότερα εμφανίστηκε και πάλι σε Αθηναϊκό μουσικό κέντρο. Οι καταστάσεις όμως πλέον είχαν ωριμάσει και ο κόσμος τον υποστήριζε περισσότερο. Έτσι μετακόμισε και πάλι στην Αθήνα. Γνώρισε τον ποιητή και σκηνοθέτη Ερρίκο Θαλασσινό ο οποίος αποφάσισε να τον συστήσει στο Γιάννη Μαρκόπουλο και έτσι ξεκίνησε μια λαμπρή συνεργασία με το δίσκο "Χρονικό" και τα "Ριζίτικα". Παράλληλα γνωρίστηκε με τον διευθυντή της δισκογραφικής εταιρίας COLUMBIA και έγιναν κουμπάροι.
Για το ποιος «ανακάλυψε» τον Νίκο Ξυλούρη, τα λεγόμενα της συζύγου του κ. Ουρανίας Ξυλούρη όπως δημοσιεύτηκαν σε σχετικά αφιερώματα των περιοδικών «Δίφωνο» και «Μονογραφίες» είναι διαφορετική από αυτήν που συνήθως επικρατεί σε αρκετές βιογραφίες του Νίκου Ξυλούρη, ότι τον ανακάλυψε ο Ερρίκος Θαλασσινός και τον ανέδειξε ο Γιάννης Μαρκόπουλος. Η ανάδειξη του Ξυλούρη οφείλεται στο τραγούδι του «Ανυφαντού» και το πρόσωπο που τον ανακάλυψε και τον ανέδειξε ήταν ο διευθυντής της δισκογραφικής εταιρείας «Κολούμπια» Τάκης Λαμπρόπουλος, ο οποίος τον ηχογράφησε σε ένα γαμήλιο γλέντι στα Ανώγεα και έστειλε την κασσέτα στον συνθέτη Σταύρο Ξαρχάκο ο οποίος ήταν τότε στο Παρίσι, προκειμένου να ακούσει τη φωνή του Ανωγειανού Λυράρη. Οι εφημερίδες της εποχής έγραψαν ότι ο Λαμπρόπουλος πήγε στην Κρήτη όπου ανακάλυψε μια σπουδαία και σημαντική φωνή. Από εκεί πληροφορήθηκε ο Γιάννης Μαρκόπουλος για τον Νίκο Ξυλούρη και του πρότεινε τα τραγούδια του «Χρονικού».
[Επεξεργασία]Τα χρόνια της δικτατορίας

Το 1971 ξεκίνησε κοινές εμφανίσεις με το Γιάννη Μαρκόπουλο στη μπουάτ "Λήδρα" και η φωνή του έγινε σύμβολο της αντίστασης.
Το καλοκαίρι του 1973 τραγούδησε στο θεατρικό έργο "Το μεγάλο μας τσίρκο" με πρωταγωνιστές τον Κώστα Καζάκο και τη Τζένη Καρέζη στο θέατρο "Αθήναιον".
Το τέλος

Ο Νίκος Ξυλούρης στην ακμή της καριέρας του αντιλήφθηκε ότι έχει καρκίνο. Μετά από μεγάλο αγώνα, πολλαπλές εγχειρήσεις και αρκετή ταλαιπωρία έχασε τη μάχη στο Νοσοκομείο Πειραιώς στις 8 Φεβρουαρίου 1980.

Δισκογραφία

Μια μαυροφόρα που περνά (1958)
Ανυφαντού (1969)
Ο Ψαρονίκος (1970)
Μαντινάδες και χοροί (1970)
Χρονικό (1970)
Ριζίτικα (1971)
Διάλειμμα (1972)
Ιθαγένεια (1972)
Διόνυσε καλοκαίρι μας (1972)
Ο τροπικός της Παρθένου (1973)
Ο Ξυλούρης τραγουδά για την Κρήτη (1973)
Ο Στρατής Θαλασσινός ανάμεσα στους Αγάπανθους (1973)
Περήφανη ράτσα (1973)
Ακολουθία (1974)
Το μεγάλο μας τσίρκο (1974)
Παραστάσεις (1975)
Ανεξάρτητα (1975)
Κομέντια, η πάλη χωρικών και βασιλιάδων (1975)
Καπνισμένο τσουκάλι (1975)
Τα που θυμούμαι τραγουδώ (1975)
Κύκλος Σεφέρη (1976)
Ερωτόκριτος (1976)
Η συμφωνία της Γιάλτας και της πικρής αγάπης (1976)
Οι ελεύθεροι πολιορκημένοι (1977)
Τα ερωτικά (1977)
Τα Ξυλουρέικα (1978)
Τα αντιπολεμικά (1978)
Σάλπισμα (1978)
14 χρυσές επιτυχίες (1978)
Β'ΜΕΡΟΣ-ΒΙΝΤΕΟ:
ΜΠΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΟΙ ΟΧΘΡΟΙ:

ΗΤΑΝΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ:

ΠΩΣ ΝΑ ΣΩΠΑΣΩ:

ΠΟΤΕ ΘΑ ΚΑΜΕΙ ΞΑΣΤΕΡΙΑ:

Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΚΥΡ-ΜΕΝΤΙΟΥ:

ΗΤΑΝ ΠΑΙΔΙ ΣΤΑ ΔΕΚΑΕΠΤΑ(Ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ ΠΕΘΑΝΕ):

ΚΑΙ ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ:
ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ(ΕΙΤΕ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΣΙΝΗ,ΕΙΤΕ ΓΑΛΑΖΙΑ,ΕΙΤΕ ΟΤΙ ΣΚΑΤΑ ΧΡΩΜΑ ΝΑ'ΝΑΙ!!!)!!
ΚΑΤΩ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ!!!
ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ,ΑΥΤΟ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙ!!
ΚΑΤΩ ΚΑΘΕ ΤΙ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ,ΚΑΘΕ ΤΙ ΚΑΤΑΠΙΕΣΤΙΚΟ!!!
ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!!!!

Σάββατο 13 Νοεμβρίου 2010

ΣΤΗΛΗ:ΚΟΙΝΩΝΙΑ:ΑΝΑΡΤΗΣΗ-ΑΦΙΕΡΩΜΑ:ΣΠΙΝΑΛΟΓΚΑ,ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΛΕΠΡΩΝ....

Σημερα ο"Κραχτης"αποφασισε να κανει ενα αφιερωμα στο<<νησι>>...
Οταν λεμε<<νησι>>εννοουμε την Σπιναλογκα...Το νησι των λεπρων...
Βρηκα και σας παραθετω ενα πολυ ενδιαφερον κειμενο:


«Περπατώντας στον δρόμο της Σπιναλόγκας, σταμάτησε και κράτησε την αναπνοή σου. Από κάποιο χαμόσπιτο τριγύρω σου θα ακούσεις τον απόηχο από κάποιο μοιρολόγι μιας μάνας, μιας αδελφής ή τον αναστεναγμό ενός άνδρα. Άφησε δύο δάκρυα από τα μάτια σου και θα δεις να λαμπυρίζουν εκατομμύρια δάκρυα που πότισαν αυτόν τον δρόμο…».
Επαμεινώνδας Ρεμουνδάκης (χανσενικός κάτοικος της Σπιναλόγκας)

Η Σπιναλόγκα είναι μια βραχονησίδα, εκτάσεως 85 στρεμμάτων και με ύψος ως 53 μέτρα. Βρίσκεται στην βορειοανατολική Κρήτη, στην είσοδο του κόλπου της Ελούντας, στην περιοχή του Μεραμπέλλου του Νομού Λασιθίου. Το αρχαίο της όνομα ήταν «Καλιδών» και υπήρχε εκεί το φρούριο των Ολουνιτών, το οποίο προστάτευε το λιμάνι της αρχαίας πολιτείας Ολούντας. Το όνομα «Σπιναλόγκα» το πήρε κατά την Ενετοκρατία και σημαίνει «μακρύ αγκάθι» (spina=αγκάθι, longa=μακρύ). Προέκυψε από παραφθορά της ονομασίας «Stinelonde» (στην Ελούντα), εξελίχθηκε σε «Spinalonde» και τελικά σε «Spinalonga» («Spinalonga» ονομαζόταν και μια νησίδα στη Βενετία, η σημερινή «Giudecca»). Απ’ αυτή την ονομασία, προέκυψε αργότερα και η ελληνική απόδοση «Μακρακάνθη». Σήμερα η ονομασία που έχει επικρατήσει είναι η «Σπιναλόγκα» (λιγότερο γνωστές είναι οι ονομασίες «Νησί» ή «Κολοκύθα»). Πάνω στα απομεινάρια του αρχαίου φρουρίου, οι Βενετοί έχτισαν ένα ισχυρό φρούριο για να αμυνθούν στην επερχόμενη τουρκική απειλή το οποίο άντεξε μέχρι το 1715, οπότε και πέρασε στην κυριαρχία των Τούρκων, κατόπιν συνθηκολογήσεως. Το νησί είχε αποτελέσει καταφύγιο και ορμητήριο των «χαΐνηδων», των Κρητών επαναστατών που έκαναν ανταρτοπόλεμο στους κατακτητές Οθωμανούς που είχαν ήδη καταλάβει την Κρήτη. Όταν το νησί κατελήφθη απ’ τους Τούρκους, χτίστηκαν κατοικίες και εποικίστηκε. Στα τέλη του 19ου αιώνα, υπολογίζεται ότι κατοικούνταν από περισσότερες των διακοσίων οικογενειών.

Στις αρχές του 20ού αιώνα, ο χαρακτήρας του νησιού, θα αλλάξει δραματικά, όταν ο ύπατος αρμοστής της Κρητικής Πολιτείας, πρίγκιπας Γεώργιος, θα αποφασίσει την ίδρυση λεπροκομείου στην Σπιναλόγκα για να απομονώσει τους λεπρούς του της Κρήτης, καθώς τότε η λέπρα* (ή «Νόσος του Χάνσεν», ή «λώβη») βρισκόταν σε έξαρση. Η κίνηση αυτή είχε και άλλο κίνητρο, καθώς στην Σπιναλόγκα κατοικούσαν μερικές οικογένειες Τούρκων, οι οποίες αρνούνταν να αποχωρήσουν απ’ την Κρήτη. Με την εγκατάσταση εκεί των λεπρών, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το νησί κι έτσι έφυγαν και οι τελευταίοι Τούρκοι απ’ την Κρήτη. Η απόφαση για την ίδρυση του λεπροκομείου, με το όνομα «Άγιος Παντελεήμων», υπογράφηκε στις 30 Μαΐου του 1903 και σε πρώτη φάση μεταφέρθηκαν στις 14 Δεκεμβρίου 1904 στην Σπιναλόγκα περίπου 250 ασθενείς από όλη την Κρήτη. Στην δεκαετία του 1930 χτίστηκαν και νέες κατοικίες, ενώ για την διάνοιξη περιμετρικού δρόμου χρειάστηκε να γκρεμιστούν τμήματα του φρουρίου.

Οι λεπροί μέχρι τότε, ζούσαν απομονωμένοι σε οριοθετημένες συνοικίες (με ασβεστωμένες πέτρες), τις λεγόμενες «μεσκινιές» («μεσκίνηδες» ή «λουβιάρηδες» ονομάζονταν στην Κρήτη οι λεπροί [η λέξη «μεσκίνης» έχει τουρκική προέλευση και σημαίνει «βρόμικος»]). Ήταν οι «κομμένοι». Ο κόσμος, στην θέα και μόνο των παραμορφωμένων λεπρών, πανικοβάλλονταν κι έτσι οι άτυχοι ασθενείς, αναγκάζονταν να κυκλοφορούν φορώντας κουδουνάκια, για να προειδοποιούν για την παρουσία τους και να απομακρύνεται έγκαιρα ο κόσμος. Η παραβίαση των ορίων της «μεσκινιάς» από τον λεπρό, μπορούσε να προκαλέσει ακόμη και τον λιθοβολισμό ή πυροβολισμό του. Την λέπρα την αποκαλούσαν και θρησκευτική αρρώστια, λόγω του ότι ο Ιησούς εμφανίζονταν στα ευαγγέλια να θεραπεύει έναν λεπρό κι αυτό προκαλούσε ένα δέος και έναν επιπρόσθετο φόβο. Λόγω του ότι μέχρι τότε η λέπρα ήταν ανίατη ασθένεια κι ο κόσμος αγνοούσε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων έχει φυσική ανοσία απέναντι στην νόσο (αν και έστω η ελάχιστη πιθανότητα μετάδοσης της ασθένειας, ήταν αρκετή για να λειτουργήσει αρνητικά), το στίγμα έφερε κι ολόκληρη η οικογένεια του ασθενή, η οποία οδηγούνταν έτσι σε κοινωνική απομόνωση ως «λεπρόσογο» και «βρόμικοι». Κρατική μέριμνα δεν υπήρχε (οι ασθενείς διαγράφονταν ακόμη και από τα δημοτολόγια) και οι λεπροί ζούσαν αποκλειστικά από την ελεημοσύνη του κόσμου.

Το 1913, με την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, άρχισαν να πηγαίνουν λεπρούς απ’ όλη την χώρα (συνήθως τους πιο «άτακτους» και «αντιδραστικούς»), ενώ σταδιακά η Σπιναλόγκα χαρακτηρίστηκε ως Διεθνές Λεπροκομείο της Ευρώπης· ο δε πληθυσμός έφτασε μέχρι και τους χιλίους κατοίκους. Απέναντι από την Σπιναλόγκα δημιουργήθηκε κι ένας μικρός συνοικισμός, η Πλάκα, όταν δημιουργήθηκαν ένα πανδοχείο για τους επισκέπτες και κάποια καταστήματα με τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης, τα οποία προμηθεύονταν οι λεπροί, αλλά και οι επισκέπτες τους. Οι περισσότεροι λεπροί οδηγούνταν στην Σπιναλόγκα δια της βίας (ενίοτε και με χειροπέδες), καθώς γνώριζαν ότι εκεί κατά πάσα πιθανότητα θα περνούσαν το υπόλοιπο της ζωής τους, χωρίς καμμία ελπίδα για επιστροφή. Είναι χαρακτηριστικό, ότι στην είσοδο του λεπροκομείου είχε τοποθετηθεί μια επιγραφή που καλούσε-προειδοποιούσε τους νεοεισαχθέντες με το εξής μήνυμα: «Ο εισερχόμενος να αποθέσει κάθε ελπίδα»…

Παρ’ ότι το λεπροκομείο διέθετε γιατρό και νοσηλευτικό προσωπικό, οι συνθήκες διαβίωσης στο νησί ήταν άθλιες. Μια μεγάλη τρώγλη, χωρίς οργάνωση. Ένα μικρό μηνιαίο επίδομα που τους χορηγούσε η πολιτεία, ήταν ανίκανο να καλύψει τις βασικές τους ανάγκες. Όσοι είχαν δυνάμεις, προσπαθούσαν να εξασφαλίσουν την τροφή τους είτε καλλιεργώντας κηπευτικά, είτε ασχολούμενοι με το ψάρεμα. Δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις, που οι ασθενείς δραπέτευαν από το νησί για να πάνε στα κοντινά χωριά προς αναζήτηση τροφής. Οι «δραπέτες» που γίνονταν αντιληπτοί, αλλά και οι λοιποί «παραβάτες», κλείνονταν προς σωφρονισμό σε μια φυλακή που βρισκόταν πάνω σ’ έναν βράχο (από ένα σημείο και μετά, η φυλακή καταργήθηκε). Πολλοί πέθαιναν αβοήθητοι και μέσα σε φρικτούς πόνους, παραμορφωμένοι, τυφλοί, ή ακρωτηριασμένοι από την αρρώστια. Ο νομάρχης Λασιθίου, σε επιστολή του, στις 6 Αυγούστου 1925, προς τον Ελευθέριο Βενιζέλο είναι αρκετά δηκτικός για την καταλληλότητα της Σπιναλόγκας ως θεραπευτηρίου: «Και ως ειρκτή καταδίκων και ως τάφος ακόμη είναι ανεπαρκής. Επισκεφθείς αυτό απεκόμισα τα χειρίστας εντυπώσεις και ίσως μόνη η μεγάλη φαντασία ενός Δάντη θα ηδύνατο να περιγράψη. Υπέρ τα διακόσια ανθρώπινα άθλια πλάσματα, πάσης ηλικίας, κοινωνικής θέσεως και φύλου και σωματικής παραμορφώσεως, έχουν εκεί εγκαρθειχθή εν πλήρει απογνώσει, άνευ συναισθήσεως ηθικών ή και γραπτών νόμων…». Κι ο διευθυντής του «Ινστιτούτου Παστέρ» στην Τύνιδα, Σαρλ Νικόλ, περιγράφει σε αναφορά του προς τα τέλη της δεκαετίας του 1930, την κατάσταση στη Σπιναλόγκα με μελανά χρώματα, ζητώντας από την ελληνική πολιτεία το κλείσιμο του λεπροκομείου, αναφέροντας μεταξύ άλλων: «Ως μόνη διασκέδαση και απασχόληση, ελλείψει εργασίας, κοιτάζουν την θάλασσα, παίζουν μερικά παιχνίδια και μερικά όργανα μουσικής. Τον περισσότερο όμως καιρό καταριούνται την τύχη τους, πίνουν, μεθούν, τσακώνονται και αγαπούν. Όταν επισκεφθήκαμε το νησί, δεν γίνονταν ούτε της λέπρας καν συστηματική νοσηλεία. Στον τραγικό αυτόν τόπο, ενώ περπατούμε, ακολουθούμενοι, περιστοιχιζόμενοι απ’ όλον τον απρόσβλητο πληθυσμό, δύο ερωτήματα προβάλλουν στην συνείδησή μας: Κι αν από απροσεξία υπάρχει μεταξύ των εγκάθειρκτων αυτών και κανένας υγιής; Ποια θα είναι η ζωή του και πόση η απελπισία του αν το ξέρει… Και μεταξύ των ελαφρότερα προσβεβλημένων (γιατί οι πρώτες εκδηλώσεις της λέπρας είναι ελαφριές) πόσοι δεν θεωρούν τους εαυτούς των αδίκως κλεισμένους στο νησί, καταδικασμένους να περάσουν όλη των την ζωή εκεί μέσα… Πολλοί έπεσαν στη θάλασσα και πνίγηκαν για να γλυτώσουν από την φριχτήν φυλακή, αλλά και μερικοί κατόρθωσαν κολυμπώντας να φύγουν…».

Στην Σπιναλόγκα υπήρχαν και κάποιοι κάτοικοι, οι οποίοι δεν ήταν ασθενείς. Κάποιοι απ’ αυτούς βρέθηκαν εκεί, όπως λέγεται, ως θύματα προσωπικών ή και πολιτικών διαφορών, μετά από καταγγελία πως ήταν λεπροί και αντίστοιχη δωροδοκία γιατρών, που «διέγνωθαν» τη νόσο (αν και σ’ αυτή την περίπτωση, υπάρχει και η άποψη, πως έγκλειστοι που επικαλέστηκαν τέτοιους λόγους, το έκαναν για ν’ αποφύγουν το στίγμα του λεπρού, των ίδιων, αλλά και της οικογένειάς τους). Κάποιοι άλλοι στέλνονταν στην Σπιναλόγκα και μόνο με την υποψία ότι μπορεί να είχαν λέπρα, ιδίως αν στο οικογενειακό περιβάλλον υπήρχε ιστορικό της νόσου. Ήταν κυρίως όμως, άνθρωποι που δεν ήθελαν με κανέναν τρόπο να αποχωριστούν τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Κατά την διάρκεια του αποχωρισμού από τα αγαπημένα τους πρόσωπα εξελίσσονταν δραματικές και τραγικές στιγμές. Μαρτυρείται μάλιστα η περίπτωση μιας κοπέλας, που μην αντέχοντας μακριά από τον αγαπημένο της, έκανε ένεση στον εαυτό της, ισχυριζόμενη ότι ήταν αίμα του άνδρα της, για να μολυνθεί κι αυτή και να υποχρεωθούν οι υπεύθυνοι να την οδηγήσουν στην Σπιναλόγκα. Όπως κι έγινε… Η κοπέλα πάντως δεν ασθένησε, αν και ο άνδρας της πέθανε στα χέρια της. Όπως δεν ασθένησαν και τα περισσότερα από τα παιδιά που γεννήθηκαν στην Σπιναλόγκα, πολλά εκ των οποίων απομακρύνθηκαν από τις οικογένειές τους για να αποφευχθεί το ενδεχόμενο νόσησης (αν και οι γάμοι μεταξύ χανσενικών τυπικά απαγορεύονταν λόγω της ασθένειας, αυτό δεν εμπόδισε πολλούς απ’ αυτούς να δημιουργήσουν σχέσεις -«παράνομες» και μη- μεταξύ τους) και μεταφέρονταν σε ειδικό παιδικό σταθμό στην Αθήνα. Η σωματική επαφή ασθενών και υγιών (δηλαδή προσωπικό και επισκέπτες) απαγορευόταν αυστηρά, ενώ κατά τις μεταξύ τους οικονομικές συναλλαγές, τα χρήματα περνούσαν υποχρεωτικά από ειδικό κλίβανο για απολύμανση. Το εξιτήριο μπορούσε ν’ αποκτηθεί, μόνο αν έβγαιναν αρνητικές τρεις διαδοχικές απαιτούμενες εξετάσεις, σε χρονικό διάστημα ενός έτους.

Κατά την διάρκεια της Κατοχής, η Σπιναλόγκα ήταν ίσως το μοναδικό μέρος της Ελλάδος στο οποίο δεν πάτησαν πόδι οι Ιταλοί και οι Γερμανοί, καθώς φοβήθηκαν να τους βγάλουν από εκεί, αν και φοβόταν ότι αυτό το μέρος θα μπορούσε να γίνει σημείο απόβασης των Βρετανών, αναλαμβάνοντας έτσι και την τροφοδοσία τους. Η ζωή όμως των λεπρών της Σπιναλόγκας, είχε αρχίσει να αποκτά κάποιο νόημα, λίγα χρόνια πριν, όταν πάτησε το πόδι του στο νησί ένας νέος ασθενής: Ο Επαμεινώνδας Ρεμουνδάκης…

Ο Επαμεινώνδας Ρεμουνδάκης, ήταν εικοσιενός ετών, τριτοετής φοιτητής της Νομικής, όταν το 1936 πληροφορήθηκε ότι πάσχει από την Νόσο του Χάνσεν. Λίγον καιρό πριν, η αδελφή του είχε οδηγηθεί στην Σπιναλόγκα χτυπημένη από την ίδια ασθένεια. Ο ίδιος εξαιτίας της ασθένειάς του, χρόνια αργότερα θα τυφλωθεί και θα χάσει το χέρι του. Όπως γράφει και σχολιάζει ο Ρεμουνδάκης στην ανέκδοτη αυτοβιογραφία του «Αητός χωρίς φτερά», όταν έφτασε στην Σπιναλόγκα, η αδελφή του τον υποδέχθηκε λέγοντάς του «»Καλώς τον» κι όχι «καλώς όρισες». Αυτόν τον χαιρετισμό χρησιμοποιούσαν οι άρρωστοι στο νησί…». Η αδελφή του θα πεθάνει λίγα χρόνια αργότερα…

Ο Ρεμουνδάκης, ένας απ’ τους λίγους μορφωμένους ανθρώπους που υπήρχαν στο νησί, δεν ήταν διατεθειμένος να περιμένει μοιρολατρικά το τέλος της ζωής του, ζώντας ως «ζωντανός νεκρός». Αγωνίστηκε για να καλυτερεύσει την ζωή των λεπρών και απαίτησε από την πολιτεία καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και νοσηλείας. Μια από τις πρώτες του κινήσεις ήταν να ιδρύσει την «Αδελφότητα Ασθενών Σπιναλόγκας». Έφερε ασβέστη για να απολυμανθούν τα σπίτια και να φύγει η δυσοσμία που «τρυπούσε» τις μύτες και φύτεψαν δένδρα. Αποκτήθηκε ηλεκτρογεννήτρια και η Σπιναλόγκα απέκτησε ρεύμα, πριν ακόμη κι από την Πλάκα που βρισκόταν απέναντι και στον «έξω κόσμο». Διοργάνωσε υπηρεσία καθαριότητας των εξωτερικών και κοινόχρηστων χώρων και χάρις σ’ αυτόν, το νησί απέκτησε θέατρο, κινηματογράφο, καφενεία και κουρείο, ενώ τοποθετήθηκαν και μεγάφωνα στους δρόμους που έπαιζαν κλασική μουσική. Άρχισαν να ασκούνται επαγγέλματα, να λειτουργεί υποτυπώδες εμπόριο, δημιουργήθηκε σχολείο με δάσκαλο έναν λεπρό, ενώ είναι χαρακτηριστικό μάλιστα, ότι άρχισε να εκδίδεται και σατιρικό έντυπο. Το πιο σημαντικό ίσως που πέτυχε ο Ρεμουνδάκης, ήταν η τόνωση του αισθήματος της αλληλεγγύης και της αλληλοβοήθειας. Έτσι, η ζωή των λεπρών άρχισε να θυμίζει κάτι από την προηγούμενη ζωή τους, ή όπως μαρτυρεί κι ένας μετέπειτα θεραπευμένος χανσενικός, ο Μανώλης Φουντουλάκης, «Από μια στιγμή και μετά το νησί δεν ήταν το κολαστήριο. Ήταν ένα χωριό εγκλείστων, με τους καλούς, τους κακούς, τους τζαναμπέτηδες και τους ζαμανφουτίστες».

Το 1948, θα ανακαλυφθεί στην Αμερική το πρώτο φάρμακο για την αντιμετώπιση της λέπρας και σταδιακά η Σπιναλόγκα θα αδειάζει μέχρι και το 1957 που αποχώρησαν και οι τελευταίοι ασθενείς, οπότε και έκλεισε. Οι εναπομείναντες χανσενικοί που δεν είχαν θεραπευτεί ακόμη, μετακομίστηκαν στο λεπροκομείο της «Αγίας Βαρβάρας» στο Αιγάλεω (ή «λοιμωδών νόσων», όπως επικράτησε να λέγεται), μεταξύ αυτών κι ο Επαμεινώνδας Ρεμουνδάκης. Κάποιοι ασθενείς, έστω και θεραπευμένοι, αντιμετώπιζαν με μεγάλη επιφύλαξη -και όχι αβάσιμα- την επιστροφή τους στο περιβάλλον που ζούσαν πριν μπουν στην Σπιναλόγκα, λόγω του «στίγματος» που κουβαλούσαν, φοβούμενοι την κοινωνική απόρριψη. Ο μόνος που λέγεται ότι αρνήθηκε πεισματικά να εγκαταλείψει το νησί, ήταν ένας λυράρης από το Ρέθυμνο, ο Αντώνης Παπαδάκης ή «Καρεκλάς», ο οποίος παρ’ ότι δεν ήταν ασθενής είχε αποφασίσει να ζήσει στην Σπιναλόγκα μαζί με τους λεπρούς. Εξακολουθούσε να ζει στο νησί, τρώγοντας αγριόχορτα και σαύρες, και παίζοντας τη λύρα του, έως ότου οι αρχές τον έφεραν με την βία πίσω στον πολιτισμό, αν και ίδιος προτίμησε την απομόνωση από τον κόσμο και εκφραζόταν μόνο με την μουσική του (η περίπτωσή του καταγράφηκε στην ταινία μικρού μήκους του 1968 «Letzte Worte» [«Τελευταία λέξη»] του Werner Herzog). Όπως λέγονταν, είχε τρελαθεί… (Σύμφωνα πάντως με άλλη εκδοχή, ο «Καρεκλάς» σ’ αυτήν την ταινία υποδύονταν κάποιον ασθενή που έπαιζε λύρα).

Σήμερα, μετά από χρόνια εγκατάλειψης, η Σπιναλόγκα έχει χαρακτηριστεί ως αρχαιολογικός χώρος και διατηρητέο μνημείο, ενώ δέχεται επισκέψεις τουριστών κατά την διάρκεια του καλοκαιριού, με πλοιάρια. Η Σπιναλόγκα έγινε περισσότερη γνωστή και στο εξωτερικό, όταν το 2001, η Βρετανίδα συγγραφέας Βικτόρια Χίσλοπ, μαθαίνοντας κατά τύχην για την ιστορία της Σπιναλόγκας, συγκλονισμένη έγραψε το μυθιστόρημα «Το νησί», το οποίο μεταφράστηκε σε αρκετές γλώσσες, ενώ μεταφέρθηκε και στην ελληνική τηλεόραση, ως ομώνυμη τηλεοπτική σειρά.

* Λέγεται «λέπρα» γιατί οι ασθενείς βγάζουν «λέπια». Δηλαδή ξεφλουδίζει, απολεπίζεται το δέρμα τους. Λέγεται και «Νόσος του Χάνσεν» (και οι ασθενείς «χανσενικοί»), εξαιτίας του Νορβηγού ιατρού επιστήμονα Γκέρχαντρ Χάνσεν, ο οποίος το 1873 ανακάλυψε τον ιό που προκαλεί την ασθένεια (πιο συγκεκριμένα το βακτηρίδιο «Mycobacterium leprae»). Η ασθένεια είναι γνωστή από την αρχαιότητα (στην αρχαία Ελλάδα ονομαζόταν «ελεφαντίαση») κι εκτός από την απολέπιση, προκαλεί παραμορφώσεις μελών του σώματος, τύφλωση, νέκρωση των νεύρων (σημεία όπου εμφανίζονται συνήθως κόκκινες κηλίδες) που οδηγεί σε αδυναμία αίσθησης του ζεστού, κρύου κ.τ.λ. με συνέπεια τους αυτοτραυματισμούς. Ο θάνατος επέρχεται λόγω των μολύνσεων που προκαλεί η ασθένεια στα διάφορα όργανα του σώματος. Η λέπρα, σήμερα θεωρείται ιάσιμη, ειδικά αν η θεραπεία αρχίσει στα πρώιμα στάδια της ασθένειας. Η ασθένεια θεωρείται μεταδοτική, αν και ο τρόπος μετάδοσης τελεί υπό διερεύνηση. Είναι γεγονός πάντως, πως το 95% και πλέον των ανθρώπων έχουν φυσική ανοσία απέναντι στον ιό

ΠΗΓΗ: http://www.pare-dose.net/?p=3690#ixzz15AdFVH00
ΒΙΝΤΕΟ-ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ:
ΣΠΙΝΑΛΟΓΚΑ-ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΛΕΠΡΩΝ:

ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ ΡΑΜΟΥΝΤΑΚΗΣ-ΑΗΤΟΣ ΧΩΡΙΣ ΦΤΕΡΑ:

ΣΠΙΝΑΛΟΓΚΑ-ΤΑ ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ ΤΗΣ ΣΠΙΝΑΛΟΓΚΑΣ: